Τζορτζ Έλιοτ 1819 έως 1880 (61)
Κανένα μεγάλο έργο δεν έχει γίνει από διστακτικούς που ψάχνουν σιγουριά.
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ
στον Φλος
«Ναι, αυτό είναι αλήθεια», είπε η κυρία Τάλιβερ κρατώντας μόνο την τελευταία φράση, «είναι καταπληκτικό πως του αρέσει το αλάτι στη σούπα, όπως κι ο αδερφός μου κι ο πατέρας μου, ίδιος είναι.»
«Είναι λίγο κρίμα όμως που πήρε το αγόρι από τη μεριά της μάνας του, αντί για τ’ αραπάκι μας. Αυτό είναι το άσχημο όταν μπλέκονται δύο οικογένειες: ποτέ δεν μπορείς να υπολογίσεις τι θα βγει. Η μικρή έχει πάρει από την δικιά μου μεριά, έχει διπλάσιο μυαλό από τον Τομ. Φοβάμαι πως είναι υπερβολικά έξυπνη για γυναίκα» συνέχισε ο κύριος Τάλιβερ κουνώντας το κεφάλι του. «Δεν πειράζει και πολύ όσο είναι μικρούλα, αλλά μια υπερβολικά έξυπνη γυναίκα είναι όπως το πρόβατο με την μακριά ουρά.: δεν το πουλάς ακριβότερα για την ουρά του».
To 1851 γνώρισε τον George Henry Lewes, κριτικό λογοτεχνίας και φιλόσοφο, με τον οποίο άρχισε να συζεί το 1854. Ο Lewes ήταν παντρεμένος με έναν ανοιχτό γάμο μα δεν κατάφερνε να πάρει διαζύγιο, οπότε το να ζει μαζί του ως ερωμένη ήταν μεγάλο σκάνδαλο για την βικτωριανή κοινωνία, και διέρρηξε πολλές από τις κοινωνικές και οικογενειακές της σχέσης, με πιο επώδυνη αυτή με τον αδερφό της. Μικρή ήταν πολύ δεμένη με τον αδερφό της, μετά το σκάνδαλο εκείνος δεν της ξαναμίλησε παρά μόνο τους τελευταίους μήνες της ζωή της. Το 1856 η Μαίρη έγραψε ένα άρθρο με τον τίτλο "Ανόητα μυθιστορήματα από ανόητες μυθιστοριογράφους" όπου καυτηρίαζε τις γυναίκες συγγραφείς της εποχής για τον μελοδραματισμό, τις υπερβολές και την άγνοιά τους για τη ζωή πέρα από τον κοσμικό τους κύκλο. Αμέσως μετά ξεκίνησε να γράφει το πρώτο της μυθιστόρημα, το "Οι κακοτυχίες του αιδεσιμότατου Έιμος Μπάρτον", που δημοσίευσε όπως και όλα τα υπόλοιπα έργα της με το ανδρικό ψευδώνυμο Τζωρτζ Έλιοτ, γιατί, όπως είχε πει, ήθελε να είναι σίγουρη ότι θα πάρουν στα σοβαρά τα έργα της. Το 1859 ακολούθησε το μυθιστόρημα Adam Bede, που είχε μεγάλη επιτυχία και όλοι αναρωτιόταν για τον συγγραφέα. Τελικά αποκαλύφτηκε η ταυτότητα του συγγραφέα και πολλοί σοκαρίστηκαν από την προσωπική της ζωή που έγινε μείζον θέμα συζήτησης και επικρίσεων, ωστόσο δεν μειώθηκε η αποδοχή της ως συγγραφέας. Τα επόμενα χρόνια έγραψε 7 ακόμη μυθιστορήματα που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Σε αυτά η Έλιοτ εξετάζει με μεγάλο ρεαλισμό κοινωνικά θέματα υπό φιλοσοφικό και ψυχολογικό πρίσμα, αναλύοντας με λεπτομέρειες τα κίνητρα και τα συναισθήματα των ηρώων της. Όπως έγραψε ο Όσκαρ Ουάιλντ: η Έλιοτ είναι η ενσάρκωση της φιλοσοφίας στη μυθιστοριογραφία. Στην προσωπική της ζωή συνέχιζε να προκαλεί ζώντας σύμφωνα με τις επιθυμίες της και όχι σύμφωνα με τις συμβάσεις. Το 1878 πέθανε ο Λιούις, το 1880 παντρεύτηκε τον κατά 21 έτη μικρότερό της Τζων Ουόλτερ Κρος. Πήγαν γαμήλιο ταξίδι στην Βενετία όπου ο άνδρας της έπεσε σε ένα κανάλι και παραλίγο να πνιγεί, επέστρεψαν στο Λονδίνο όπου επανασυνδέθηκε με τον αδερφό της, αφού ήταν πλέον παντρεμένη, μετά από 4 μήνες πέθανε και ετάφη δίπλα στον Λιούις.