ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Μωπασσάν 1850 έως 1893 (43)

Η ζωή! Μερικές μέρες κι ύστερα τίποτε πια.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Το βαρελάκι

Ο κυρ-Σίκο, ο πανδοχέας της Επρεβίλ, σταμάτησε την άμαξα του μπροστά στην αγροικία της κυρά-Μαλιουάρ. Ήταν ένα σαραντάρης μεγαλόσωμος λεβεντάθρωπος, κόκκινος και κοιλαράς που περνιόταν για πονηρός. Έδεσε το άλογο του στο δοκάρι του φράχτη και μπήκε στην αυλή. Είχε ένα χτήμα που συνόρευε με τα χωράφια της γριάς και που τα ορεγόταν καιρό τώρα.
Είκοσι φορές είχε επιχειρήσει να τα αγοράσει μα η κυρά-Μαλιουάρ αρνιόταν πεισματικά.
«Εδώ γεννήθηκα, εδώ και θα πεθάνω», έλεγε.
Τη βρήκε να καθαρίζει πατάτες μπροστά στην πόρτα της. Ήταν εβδομήντα δύο χρονών, στεγνή, ρυτιδιασμένη, κυρτωμένη αλλά ακούραστη σαν κοπέλα. Ο Σικό τη χτύπησε φιλικά στην πλάτη και κάθισε πλάι της σ ένα σκαμνί.
-Λοιπόν γιαγιά, από υγεία καλά πάμε;


 Ο Γκυ ντε Μωπασσάν ήταν σημαντικός γάλλος συγγραφέας γνωστός περισσότερο για τα πολυάριθμα διηγήματά του. Γεννήθηκε στις 5 Αυγούστου του 1850 στο Φεκάμπ σε μια οικογένεια ευγενών της επαρχίας. Οι γονείς του που ήταν εντελώς διαφορετικοί χώρισαν κι εκείνος έμεινε με την μητέρα του η οποία του μετέδωσε ωστόσο την αγάπη της για τις τέχνες και τα γράμματα. Αποβλήθηκε από το εκκλησιαστικό κολλέγιο στο οποίο πήγαινε λόγω του αντισυμβατικού του χαρακτήρα και συνέχισε της σπουδές του στο λύκειο της Ρουέν. Το 1870 ξεκίνησε νομικές σπουδές ωστόσο το ίδιο έτος ξεκινά το γαλλο-πρωσικό πόλεμος και τον επιστρατεύουν. Μετά από ένα χρόνο καταφέρνει να αποστρατευτεί και ο πατέρα τους του βρίσκει μια γραφειοκρατική δουλειά στο υπουργείο του Ναυτικού, μια δουλειά την οποία απεχθανόταν και αργότερα θα σατιρίσει στα γραπτά του.

Ο Γκυ είναι γεροδεμένος και ευπαρουσίαστος, ένας νεαρός δανδής με πολλές κατακτήσεις, με την ενθάρρυνση και του φίλου της μητέρας του Φλωμπέρ αρχίζει να γράφει και να γίνεται μέλος του λογοτεχνικού κύκλου του Παρισιού. Το 1877 εγκαταλείπει το δημόσιο για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή και το 1880 δημοσιεύεται το πρώτο μυθιστόρημά του «Η χονδρομπαλού», το οποίο γνωρίζει κατευθείαν μεγάλη επιτυχία. Την επόμενη δεκαετία θα γράψει 6 μυθιστορήματα και περίπου 300 διηγήματα, θα γίνει διάσημος σε όλη την χώρα και δεκτός στην υψηλή κοινωνία, θα ζήσει έκλυτη ζωή με πολλές γυναίκες και πολλά χρήματα που θα ξοδεύει αλόγιστα. Τόσο το εντατικό γράψιμο όσο και η πολυτάραχη ζωή του υπέσκαψαν την υγεία του. Από το 1887 είχε νευραλγίες, παραισθήσεις και σταδιακά μια μανία καταδίωξης, ξεκίνησε να μετακινείται διαρκώς. Φαίνεται πως από νεαρή ηλικία είχε σύφιλη, πιθανών να ήταν κληρονομική καθώς από την ίδια ασθένεια πέθανε ο αδερφός του το 1889 σε άσυλο φρενοβλαβών. Μετά από αυτό το γεγονός η κατάσταση του Μωπασσάν επιδεινώθηκε τάχιστα, φοβόταν μην τρελαθεί και κατέφυγε σε παραισθησιογόνα, τελικά οι φόβοι του έγιναν πραγματικότητα, το 1891 προσπάθησε να αυτοκτονήσει και κλείστηκε σε ψυχιατρική κλινική όπου και πέθανε το 1893 χωρίς να ξαναβρεί τα λογικά του.

ΓΚΥ ΝΤΕ ΜΩΠΑΣΣΑΝ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ