ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Ρήγας Φεραίος 1757 έως 1798 (41)

Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ



Θούριος


TA ΔΙΚΑΙΑ

ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ


Ο Ρήγας Βελεστινλής ή Ρήγας Φεραίος (1757 - 24 Ιουνίου 1798) ήταν Έλληνας συγγραφέας, πρωτεργάτης του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, πολιτικός στοχαστής, εθνομάρτυρας και πρόδρομος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στο Βελεστίνο, τις αρχαίες Φερές, το 1757, από εύπορη οικογένεια. O πατέρας του ονομαζόταν Γεώργιος Κυρατζής ή Κυριαζής. Η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία και είχε ένα αδελφό με το όνομα Κώστας. Μαθήτευσε στην Ζαγορά Πηλίου κι ύστερα τον έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη, όπου διδάχθηκε ξένες γλώσσες. Με τις πνευματικές του ικανότητες έγινε γνωστός στην καλή κοινωνία των Φαναριωτών ως «γραμματικός». Το 1790 βρέθηκε στην Βιέννη ως διερμηνέας κάποιου αξιωματούχου και τότε τύπωσε δύο μεταφράσεις διηγημάτων εμπλουτισμένων με τραγούδια του Φαναρίου. Ξαναβρέθηκε στην Βιέννη το 1796 και τότε τύπωσε μια δωδεκάφυλλη χάρτα της Ελλάδος, έναν ιστορικό και γεωγραφικό πίνακα του αρχαίου, μεσαιωνικού και νεώτερου Ελληνισμού.

Ο Ρήγας ζούσε από κοντά τα μεγάλα γεγονότα της εποχής του, έφηβος είχε ζήσει τα Ορλωφικά, και τον 1ο Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1769-1774), αργότερα τον πόλεμο των τριών ιμπεριών (Ρωσία, Αυστρία κατά Τουρκίας 1787-1792), ο τερματισμός του οποίου απογοήτευσε τους σκλαβωμένους λαούς του Σουλτάνου. Οι ελπίδες αναπτερώθηκαν με την Γαλλική Επανάσταση και την επέλαση του Ναπολέων, ο οποίος κατέλυε βασίλεια αιώνων και εγκαθίδρυε δημοκρατίες. Ο Ρήγας αναπτύσσει ηγετική πρωτοβουλία και συναρπάζει τα πλήθη μιλώντας ασταμάτητα για τον ξεσηκωμό όλων των υπόδουλων λαών ενάντια στον Σουλτάνο. Στους πατριωτικούς κύκλους ακούγεται ολοένα και συχνότερα ο Θούριος του, «ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα στενά…» ενώ εκείνος τυπώνει σε χιλιάδες αντίτυπα την διακήρυξη της επανάστασης μαζί με έναν καταστατικό χάρτη της Ελληνικής δημοκρατίας όπως επρόκειτο να αναγεννηθεί. Στο ίδιο έντυπο υπάρχει και η διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη, όπως διατυπώθηκε από τις συνελεύσεις της επαναστατημένης Γαλλίας, με πολλές δικές του επεξηγήσεις και προσθήκες. Τα κιβώτια με τα επαναστατικά έντυπα στάλθηκαν ως εμπόρευμα από την Βιέννη στην Τεργέστη, λιμάνι της Αυστρίας τότε, όμως έπεσαν στα χέρια τον αυστριακών αρχών και ο Ρήγας συνελήφθη την 1η Δεκεμβρίου του 1797 μαζί με πολλούς από τους συνεργάτες του.

Οδηγήθηκε στη Βιέννη, στις 14 Φεβρουαρίου 1798, όπου ανακρίθηκε μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους του. Δεν έκρυψε τις ιδέες του, για τις οποίες δεν θα καταδικαζόταν με κανένα τρόπο στην Αυστρία. Όμως οι αυστριακοί θέλοντας να δείξουν καλή διάθεση απέναντι στην Οθωμανική αυτοκρατορία, περιμένοντας και κάποια ανταλλάγματα για την εκδούλευση αυτή, στις 10 Μαΐου 1798 παρέδωσαν τους κρατούμενους (οκτώ συνολικά άτομα) στους Τούρκους του Βελιγραδίου. Φυλακίστηκαν σε ένα παραποτάμιο φρούριο κι εκεί, ύστερα από συνεχή βασανιστήρια για περισσότερες από 40 μέρες, στις 24 Ιουνίου του 1798, στραγγαλίστηκαν και τα σώματά τους ρίχτηκαν στον Δούναβη.

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΤΑΝ:

Ρήγας Φεραίος (41 χρονών),
Ευστράτιος Αργέντης (31 χρονών, έμπορος από τη Χίο),
Δημήτριος Νικολίδης (32 χρονών, γιατρός από τα Ιωάννινα),
Αντώνιος Κορωνιός (27 χρονών, έμπορος και λόγιος από τη Χίο),
Ιωάννης Καρατζάς (31 χρονών, λόγιος από τη Λευκωσία της Κύπρου),
Θεοχάρης Γεωργίου Τουρούντζιας (22 χρονών, έμπορος από την Σιάτιστα),
Ιωάννης Εμμανουήλ (24 χρονών, φοιτητής της ιατρικής από τη Καστοριά)
και Παναγιώτης Εμμανουήλ (22 χρονών, αδερφός του προηγούμενου και υπάλληλος του Αργέντη).