ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Μπρεχτ 1898 έως 1956 (58)

Κανείς δεν μπορεί να είναι καλός για πολύ, αν δεν υπάρχει ζήτηση για καλοσύνη.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ



Ποιήματα


Η όπερα της πεντάρας

Μάνα Κουράγιο



Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ (Berthold Brecht, 10 Φεβρουαρίου 1898 - 1956) ήταν Γερμανός δραματουργός, σκηνοθέτης, συγγραφέας και ποιητής. Γεννήθηκε στο Άουγκσμπουργκ της Βαυαρία, η μητέρα του ήταν Προτεστάντισα και ο πατέρας του Καθολικός διευθυντής εταιρίας χάαρτιού. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου (1917 - 1921), και υπηρέτησε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ως νοσοκόμος. Από νεαρή ηλικία άρχισε να γράφει ποιήματα και θεατρικά. Το 1922 παντρεύτηκε την τραγουδίστρια της όπερας Μαριάν Ζόφ με την οποία θα κάνει δύο παιδιά. Το 1923 προσλήφθηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στο Γερμανικό Θέατρο του Βερολίνου και άρχισε να φοιτά στη Μαρξιστική Εργατική Σχολή. Το 1928 η προσαρμογή της Όπερας των ζητιάνων του Τζον Γκέι με το όνομα "Η Όπερα της Πεντάρας" σε στίχους του Μπέρτολτ Μπρεχτ προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στο Βερολίνο και ο αντίκτυπος του επηρέασε την παγκόσμια σκηνή Μιούζικαλ. Στην όπερα αυτή, ο Μπρεχτ στηλιτεύει την καθώς πρέπει βερολινέζικη αστική τάξη.

Το 1930 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά και θα αποκτήσει αλλά δύο παιδιά. Το 1933, με την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία, ο Μπρεχτ αυτοεξορίστηκε μέχρι το 1948. Έζησε πρώτα στη Δανία και τη Φινλανδία, μετά πήγε στην Μόσχα όπου εξέδωσε με άλλους Γερμανούς συγγραφείς το περιοδικό «Η Λέξη». Από κει ταξίδεψε στις ΗΠΑ όπου παρέμεινε καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου. Το 1947 με τον μακαρθισμό να κλιμακώνεται, ο διωκόμενος από το ναζισμό, πρόσφυγας στις ΗΠΑ, καλέστηκε να απολογηθεί στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών και να την πείσει ότι δεν είναι κομμουνιστής. Ο Μπρέχτ κατέθεσε στην επιτροπή αλλά παρέμεινε στην λίστα των υπόπτων. Το 1949 επέστρεψε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας όπου αφιερώθηκε στην ποίηση και τη σκηνοθεσία των έργων του. Εκτός από σπουδαία θεατρικά έργα, έγραψε κι εκατοντάδες ποιήματα που αντανακλούν τη μαρξιστική-λενινιστική φιλοσοφία του. Το 1950 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Τεχνών, το 1951 τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο της ΛΓΔ και το 1954 με το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη. Πέθανε στο Ανατολικό Βερολίνο στις 14 Αυγούστου του 1956 από καρδιακή ανεπάρκεια.