![]() |
ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ Ντελακρουά 1798 έως 1863 (65)
| ||
---|---|---|---|
|
Ο Ευγένιος Ντελακρουά ήταν σημαντικός Γάλλος ζωγράφος του 19ου αιώνα, ένας από τους τελευταίους μεγάλους ζωγράφους της αναγέννησης και από τους πρώτους της μοντέρνας εποχής. Γεννήθηκε στις 26 Απριλίου του 1798 στο Σαιν-Μωρίς κοντά στο Παρίσι, ο πατέρας του ήταν πολιτικός και έπαιξε ενεργό λόγο στην Γαλλική επανάσταση και κατά εποχή του διευθυντηρίου. Στην παιδική του ηλικία είχε αρκετά ατυχήματα, μία φορά παραλίγο να πνιγεί από αμέλεια της νταντάς του και μία άλλη παραλίγο να καεί σε μια πυρκαγιά. Το 1805 πέθανε ο πατέρας του και το 1814 η μητέρα του, ο Ευγένιος είχε την οικονομική άνεση για μια καλή παιδεία και από το 1815 ξεκίνησε σπουδές ζωγραφικής στο εργαστήριο του ακαδημαϊκού ζωγράφου Γκερέν. Τον επόμενο χρόνο γράφτηκε και στην σχολή καλών τεχνών αλλά δεν ήταν ευχαριστημένος και δεν την τελείωσε. Δημιούργησε το δικό του εργαστήρι και το 1822 παρουσίασε το πρώτο σημαντικό του έργο, «Δάντης και Βιργίλιος στην Κόλαση» το οποίο ο δάσκαλός του επέκρινε σφόδρα ενώ κάποιοι κριτικοί επαίνεσαν με ζέση. Το 1824 και επηρεασμένος από την ελληνική επανάσταση κι ένα πραγματικό γεγονός, παρουσίασε το «Σφαγή της Χίου». Το επόμενο χρόνο πήγε στην Αγγλία κι επηρεάστηκε από τους εκεί ζωγράφους ενώ από το 1827 δημιούργησε μια σειρά πινάκων με θέμα την ελληνική επανάσταση έχοντας γίνει θερμός φιλέλληνας υπό την επιρροή και του λόρδου Μπάιρον. Αυτή την περίοδο η περιουσία του έχει εξανεμιστεί και αντιμετωπίζει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, όπως έγραφε σε επιστολή του «Δεν έχω ιδέα πως θα μπορέσω να βρω αύριο φαγητό». Παρά την ανέχεια δεν δεχόταν παραγγελίες ούτε υποδείξεις, όπως έγραφε σε άλλη επιστολή: «Θα παραμείνω στον δρόμο μου ακόμη και αν η γη και τα άστρα είναι στην άλλη πλευρά». Ο υπεύθυνος για την αγορά έργων τέχνης για το κράτος, του είχε πει όταν είχε στείλει σε έκθεση το έργο «Ο θάνατος του Σαρδανάπαλου»: Αν εννοείται ότι αυτό είναι ζωγραφική, τότε θα περιμένετε πολύ για να πάρετε κάποια παραγγελία από μένα».
Το 1830 υπήρξε καθοριστικό έτος καθώς πήρε μέρος στην επανάσταση που έδιωξε τους Βουρβόνους από την εξουσία, κερδίζοντας έτσι την εύνοια του βασιλιά Λουδοβίκου Φιλίππου, ενώ τον επόμενο χρόνο ζωγράφισε το «Η ελευθερία οδηγεί τον λαό», έργο με το οποίος απέκτησε δόξα και χρήματα. Το 1832 ο Λουδοβίκος τον έστειλε σε αποστολή στο Μαρόκο όπου εντυπωσιάστηκε από τα χρώματα και τα τοπία, επιστρέφοντας ζωγράφισε αρκετούς πίνακες με θέματα από την ζωή στην βόρεια Αφρική. Το 1833 έγινε υπουργός ένας φίλος του και του δόθηκαν πολλές κρατικές παραγγελίες, τόσο για πίνακες όσο και για τοιχογραφίες σε δημόσια κτήρια και εκκλησίες. Έκτοτε επιβλήθηκε στην καλλιτεχνική ζωή της χώρας και το 1857 εκλέχθηκε μέλος του Γαλλικού Ινστιτούτου. Πέθανε το 1863 έχοντας αναγνωριστεί όσο ακόμη ζούσε, ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της εποχής του. ΝΤΕΛΑΚΡΟΥΑ ΠΙΝΑΚΕΣ |