ΑΡΧΙΚΗ


ΕΝΤΙΘ ΠΙΑΦ 1915 έως 1963 (48)

H Εντίθ Πιάφ (Édith Piaf) ήταν δημοφιλής γαλλίδα τραγουδίστρια, από τις πιο σημαντικές παρουσίες στην γαλλική σκηνή των βαριετέ. Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 19 Δεκεμβρίου 1915, ο πατέρας της ήταν ακροβάτης του τσίρκου κι η μητέρα της λυρική τραγουδίστρια. Από μωρό την αφήσανε στην μητρική γιαγιά ενώ όταν ήταν δύο την πήγαν στην μητέρα του πατέρα της που ήταν ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής, στο Μπερνέ της Νορμανδίας. Το 1919 αρρώστησε από κάποια πάθηση στον εγκέφαλο και τυφλώθηκε. Κανείς δεν περίμενε να ξαναβρεί το φως της, κι όμως δύο χρόνια μετά, η όραση της, χωρίς καμία θεραπευτική παρέμβαση, επανέρχεται. Ο πατέρας της ξεκίνησε να την παίρνει μαζί του στις περιοδείες του με το τσίρκο, ήθελε να την κάνει ακροβάτισσα αλλά εκείνη ξεκίνησε να τραγουδάει επιδεικνύοντας ένα έμφυτο ταλέντο. Στα 15 της εγκατέλειψε τον πατέρα της και τις περιοδείες του τσίρκου και έμεινε στο Παρίσι να τραγουδάει στους δρόμους. Στα 17 της γνώρισε τον Λουί Ντυπόν με τον οποίο έγιναν ζευγάρι και έκαναν ένα παιδί που πέθανε από μηνιγγίτιδα όταν ήταν 2. Εκείνη συνεχίζει να τραγουδάει στους δρόμους μέχρι που γνωρίζει τον Λεπλέ, διευθυντή ενός καμπαρέ των Ηλυσίων Πεδίων, ο οποίος αναγνωρίζει το ταλέντο της και της κλείνει συμβόλαιο για να τραγουδάει στο καμπαρέ του. Το 1935 της βγάζει τον πρώτο της δίσκο όμως τον ίδιο χρόνο ο Λεπλέ δολοφονείται και η Εντίθ κατηγορείται πως γνωρίζει τον δολοφόνο αλλά δεν τον αποκαλύπτει, παραλίγο να καταδικαστεί σε φυλάκιση για την στάση της. Το 1983, στα 23 της, είναι γνωστή τραγουδίστρια και παίζει στην πρώτη της ταινία με την οποία γνωρίζει επίσης μεγάλη επιτυχία. Από τότε ξεκινάει μια θριαμβευτική καριέρα, τραγούδησε περισσοτερα από 2000 τραγούδια ενώ έγραψε μόνη της περίπου 80, μεταξύ των οποίων και την μεγαλύτερη επιτυχία της, το La vie en rose το 1945.

Μετά τον πόλεμο έκανε περιοδείες με μεγάλη επιτυχία στην Αμερική, για ένα διάστημα έζησε στη Νέα Υόρκη όπου η σχέση της με τον βασιλιά του μποξ Σερντάν είχε γίνει από τα πιο φημισμένα ρομάντζα της εποχής. Το 1949 ο Σερντάν σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα κι εκείνη έπεσε σε μεγάλη κατάθλιψη. Το 1951 έπαθε δύο σοβαρά τροχαία και οι γιατροί της χορήγησαν για του πόνους μορφίνη, στην οποία εθίζεται, ενώ συγχρόνως καταναλώνει και μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Το 1952 παντρεύτηκε τον τραγουδιστή Ζακ Πιλ , το 1955 δίνει μια εξαιρετική παράσταση στο θέατρο Ολυμπιάς, το 1956 χωρίζει τον Πιλ και αργότερα κάνει σχέση με τον Ζωρζ Μουστακί. Το 1959 καταρρέει σε μία συναυλία στην Στοκχόλμη και η διάγνωση είναι αμείλικτη: αθεράπευτος καρκίνος. Συνεχίζει με πείσμα περιοδείες και συναυλίες, συνοδευόμενη πια από μια νοσοκόμα που της παρέχει μορφίνη για τους πόνους. Το 1960, τραγουδά την μεγάλη επιτυχία: «Non, Je Ne Regrette Rien» (Όχι, δεν μετανιώνω για τίποτα). Το καλοκαίρι του 1961 γνωρίζει και παντρεύεται τον κατά 20 χρόνια μικρότερό της Έλληνα, Θεοφάνη Λαμπουκά και δυο χρόνια αργότερα, στις 10 Οκτωβρίου 1963, πεθαίνει από κίρρωση αφήνοντας πίσω πολλά χρέη και μια ζωή γεμάτη πάθος και τραγούδι.