|
| |||
|---|---|---|---|
| Ο Ιμμάνουελ Κάντ (Immanuel Cant) ήταν γερμανός φιλόσοφος, ιδρυτής της κριτικής-υπερβατικής φιλοσοφίας. Γεννήθηκε στη Καίνιξμπεργκ, σημαντικό λιμάνι και πρωτεύουσα της Ανατολικής Πρωσίας στις 22 Απριλίου του 1724. Ο πατέρας του ήταν σελοποιός, η οικογένεια του προτεσταντική. Τα οικονομικά του μέσα ήταν περιορισμένα όμως εκείνος κατάφερε να σπουδάσει από το 1740 μέχρι το 1746 φιλοσοφία, μαθηματικά και θεολογία, χρηματοδοτώντας τις σπουδές του με ιδιωτικά μαθήματα και κέρδη από το παίξιμο μπιλιάρδου. Μετά τις σπουδές και λόγω του θανάτου του πατέρα του, αναγκάστηκε να εργαστεί για ένα διάστημα ως οικιακός δάσκαλος και μετά το διδακτορικό του έγινε υφηγητής στο πανεπιστήμιο. Το 1775 έγινε καθηγητής λογικής και μεταφυσικής, μετά για σειρά ετών διετέλεσε κοσμήτορας της φιλοσοφικής σχολής, το 1786 και 1788 πρύτανης του πανεπιστημίου. Το 1792 οι απόψεις του για τις σχέσεις του κακού και της ανθρώπινης φύσης τον έφερε σε σύγκρουση με την πρωσική κυβέρνηση καθώς υπήρχε νόμος που απαγόρευε την μελέτη θρησκευτικών ζητημάτων αν δεν ταυτιζόταν με την διδασκαλία της Λουθηριανικής εκκλησίας. Ο ίδιος ο βασιλιάς Φρειδερίκος έβγαλε διάταγμα που του απαγόρευε κάθε συγγραφική ή διδακτική δραστηριότητα με θέματα θρησκείας. Λόγω και της κακής του υγείας από το 1794 μείωσε την δραστηριότητα του στο πανεπιστήμιο και το 1796 αποχώρησε οριστικά. Ο Ιμμανουήλ ποτέ δεν παντρεύτηκε, δεν έκανε σχέσεις, ούτε ταξίδια μακριά από την γενέτειρα του. Αφιέρωσε την ζωή του στην μελέτη και τη συγγραφή. Σε ηλικία 23 ετών δημοσίευσε το πρώτο του έργο, «Για τον αληθινό υπολογισμό των ζωντανών δυνάμεων» ενώ το 1781 δημοσίευσε το πιο σημαντικό του έργο, την «Κριτική του καθαρού λόγου». Πέθανε στην γενέτειρα του το 1804. | |||