ΑΡΧΙΚΗ


ΟΥΙΛΙΑΜ ΜΠΛΕΙΚ 1757 έως 1827 (70)

Ο Ουίλιαμ Μπλέηκ (William Blake, 28 Νοεμβρίου 1757 – 12 Αυγούστου 1827) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Άγγλους ποιητές και παράλληλα ζωγράφος, χαράκτης και εικονογράφος. Στην εποχή του, το ταλέντο του είχε παραγνωριστεί και ο ίδιος χλευάστηκε ως παράφρων ενώ σήμερα θεωρείται μεγαλοφυΐα και συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους ποιητές της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1757 στο Λονδίνο, τρίτο από τα πέντε παιδιά ενός εμπόρου. Στα 10 του σταμάτησε το συμβατικό σχολείο για να παρακολουθήσει ένα σχολείο ζωγραφικού σχεδίου. Στα 12 ξεκίνησε να γράφει ποιήματα ενώ έλεγε πως βλέπει εκστατικά οράματα. Στα 15 του έγινε μαθητευόμενος στον πιο διάσημο χαράκτη, έμεινε κοντά του για 7 χρόνια και μετά, στα 22, συνέχισε την μαθητεία στη σχολή ζωγραφικής της Βασιλικής Ακαδημίας. Στην ετήσια έκθεση της ακαδημίας παρουσίασε δημόσια το πρώτο του έργο, ένα υδατογράφημα. Το 1782 παντρεύτηκε την Catherine Boucher, ένα φτωχό και αναλφάβητο κορίτσι, την οποία εκπαίδευσε στη γραφή, την ανάγνωση και στη χαρακτική. Η Cathrine θα γίνει η σύντροφος, βοηθός, αρωγός και συμπαραστάτης σε αρκετά δύσκολους καιρούς λόγω της φτώχειας, μέχρι τον θάνατο του. Το 1783 δημοσιεύτηκε η πρώτη συλλογή ποιημάτων του με τίτλο «Ποιητικά σχεδιάσματα», ενώ το 1784 και μετά τον θάνατο του πατέρα τους, λειτούργησε με τον αδερφό του Ρόμπερτ ένα κατάστημα ειδών σχεδίου και ζωγραφικής. Το 1787 πεθαίνει από φυματίωση ο αδερφός του Ρόμπερτ και ο Μπλέικ ισχυρίζεται πως είδε την ψυχή την ώρα που εγκατέλειπε το σώμα. Το 1790 κλείνει το μαγαζί και μετακομίζει με την γυναίκα του στο Lambeth όπου θα συνεχίσει πυρετωδώς τις εργασίες του, τόσο στην ποίηση όσο και στην χαρακτική και την εικονογραφία.

Το 1800 μετακόμισε στο Σάσεξ όπως τον βοηθάει οικονομικά ο ποιητής William Hayley ενώ το 1803 κατηγορείται άδικα για προδοσία ενάντια στην χώρα επειδή έδιωξε έναν στρατιώτη από το σπίτι του. Ο πραγματικός λόγος ήταν οι φιλελεύθερες ιδέες του, ο Ουίλιαμ πίστευε στην Αμερικάνικη και γαλλική επανάσταση, ήταν υπέρμαχος της ισότητας των δύο φύλων και ενάντιος στην καταπίεση τόσο της εκκλησίας όσο και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Κατάφερε να ξεμπλέξει από την δικαστική διαμάχη και επέστρεψε με την σύζυγο του στο Λονδίνο. Παρόλο που εκθέτει συνέχεια πίνακες και δημοσιεύει ποιήματα, η κριτική είναι διαρκώς καταδικαστική, ως κακότυχο παράφρονα τον παρουσιάζουν, τα έργα του δεν πουλάνε κι εκείνος παραμένει άπορος. Απογοητευμένος από την μη αποδοχή, την περίοδο 1809-1818 δημιούργησε ελάχιστα έργα και δεν προσπάθησε καν να τα πουλήσει. Το πιο σημαντικό ήταν ένα μακροσκελές προφητικό ποίημα, η «Ιερουσαλήμ». Το 1820 σαν να ξυπνάει από τον λήθαργο και ξαναπέφτει με όρεξη στην δουλειά, σχεδιάζει μέχρι το 1825 εκατό ιστορικές και φανταστικές μορφές που του είχαν εμφανιστεί, όπως είπε, σε όραμα. Ανάμεσα τους ο Σολομών, ο Μέρλιν, αρχαίοι Αιγύπτιοι, ο Σατανάς, Άγγελοι, βασιλιάδες κλπ. Το 1827 ξεκινάει να φτιάξει 102 υδατογραφήματα για την Θεία Κωμωδία του Δάντη, όμως δεν προλαβαίνει να τα τελειώσει καθώς πεθαίνει στις 12 Αυγούστου 1827, αφήνοντας και άλλα έργα του μισοτελειωμένα.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΥΙΛΙΑΜ ΜΠΛΕΗΚ