ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

ΑΡΧΙΚΗ	Παρόλα αυτά, πιστεύω πως κατά βάθος όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί. Αυτοί που έχουν θάρρος και πίστη δεν θα πάνε ποτέ χαμένοι. Οι γονείς μπορούν μόνο να δώσουν καλές συμβουλές και να δείξουν το σωστό δρόμο, αλλά η τελική διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός ανθρώπου βρίσκεται στα δικά του χέρια. Κανένας δεν έγινε ποτέ φτωχός δίνοντας. Πόσο υπέροχο είναι που κανένας δεν χρειάζεται να περιμένει ούτε μία στιγμή πριν αρχίσει να βελτιώνει τον κόσμο. Όποιος είναι ευτυχισμένος θα κάνει και άλλους ευτυχισμένους. Δεν σκέφτομαι όλη αυτή τη δυστυχία, αλλά την ομορφιά που ακόμα μένει. Φράνκ Άννα 1929 έως 1945 (16)
Η Άννα Φρανκ ( 1929 - 1945) ήταν γερμανίδα έφηβη που έζησε για δύο χρόνια σε ένα υπόγειο αποθήκης μαζί με την οικογένεια της και 4 φίλους τους για να γλιτώσουν από τους ναζί στην κατεχόμενη Ολλανδία. Κατέγραφε την καθημερινή τους ζωή σε ένα ημερολόγιο το οποίο βρέθηκε και εκδόθηκε μετά το τέλος του πολέμου, κάνοντας γνωστή την ιστορία της σε ολόκληρο τον κόσμο. Γεννήθηκε στην Φραγκφούρτη στις 12 Ιουνίου του 1929, είχε μια μεγαλύτερη κατά τρία χρόνια αδερφή, ο πατέρας της (Ότο Φράντκ 1889-1980) ήταν ευκατάστατος επιχειρηματίας, η μητέρα της λεγόταν Εντίτ Χολέντερ (1900-1945). Οι Φρανκ ήταν Εβραίοι και ζούσαν σε μία μη εβραϊκή γειτονιά της Φραγκφούρτης, μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933, διείδαν τον κίνδυνο και μετακόμισαν στο Άμστερνταμ, όπου ο Ότο ξεκίνησε χονδρεμπόριο φρούτων. Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ολλανδία το 1941, και όταν ξεκίνησαν να μαζεύουν τους Εβραίους, αποφάσισαν να κρυφτούν στο υπόγειο της αποθήκης της επιχείρησής τους. Είχαν την υποστήριξη κάποιων φίλων που τους προμήθευαν με τα αναγκαία και κατάφεραν να ζήσουν σε εκείνο το υπόγειο για περισσότερο από 2 χρόνια, μέχρι τις 4 Αυγούστου 1944 που τους ανακάλυψε η Γκεστάπο. Η οικογένεια μεταφέρθηκε αρχικά στο Άουσβιτς, όπου πέθανε η μητέρα ενώ τα κορίτσια τα πήγαν στο Μπέργκεν-Μπέλσεν. Ακόμη κι εκεί η Άννα επέδειξε μεγάλη καρτερικότητα και θάρρος. Και οι δυο αδερφές έπαθαν τύφο και πάλευαν να κρατηθούν στην ζωή, κάποιο πρωινό βρέθηκε η Μάργκοτ πεθαμένη, το χτύπημα υπήρξε βαρύ για την Άννα, από όλες τις κακουχίες των τελευταίων χρόνων, αυτό υπήρξε το τελειωτικό χτύπημα, τρεις μέρες μετά, τον Μάρτιο του 1945, ελάχιστο καιρό πριν την απελευθέρωση, αφέθηκε στην αγκαλιά της αιωνιότητας. Ο πατέρας της βρέθηκε ζωντανός στο Άουσβιτς και λίγο καιρό αργότερα του παρέδωσε κάποιος γείτονας το ημερολόγιο της Άννας, είχε βρεθεί ανάμεσα στα απομεινάρια μετά την λεηλασία της Γκεστάπο. Το βιβλίο εκδόθηκε και έχει μεταφραστεί σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου, κάνοντας την Άννα ένα από τα πιο γνωστά θύματα του ολοκαυτώματος. Tο ημερολόγιο της Άννα Φράνκ

ΑΡΧΙΚΗ

Παρόλα αυτά, πιστεύω πως κατά βάθος όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί.
Αυτοί που έχουν θάρρος και πίστη δεν θα πάνε ποτέ χαμένοι.
Οι γονείς μπορούν μόνο να δώσουν καλές συμβουλές και να δείξουν το σωστό δρόμο, αλλά η τελική διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός ανθρώπου βρίσκεται στα δικά του χέρια.
Κανένας δεν έγινε ποτέ φτωχός δίνοντας.
Πόσο υπέροχο είναι που κανένας δεν χρειάζεται να περιμένει ούτε μία στιγμή πριν αρχίσει να βελτιώνει τον κόσμο.
Όποιος είναι ευτυχισμένος θα κάνει και άλλους ευτυχισμένους.
Δεν σκέφτομαι όλη αυτή τη δυστυχία, αλλά την ομορφιά που ακόμα μένει.

Φράνκ Άννα 1929 έως 1945 (16)

Η Άννα Φρανκ ( 1929 - 1945) ήταν γερμανίδα έφηβη που έζησε για δύο χρόνια σε ένα υπόγειο αποθήκης μαζί με την οικογένεια της και 4 φίλους τους για να γλιτώσουν από τους ναζί στην κατεχόμενη Ολλανδία. Κατέγραφε την καθημερινή τους ζωή σε ένα ημερολόγιο το οποίο βρέθηκε και εκδόθηκε μετά το τέλος του πολέμου, κάνοντας γνωστή την ιστορία της σε ολόκληρο τον κόσμο. Γεννήθηκε στην Φραγκφούρτη στις 12 Ιουνίου του 1929, είχε μια μεγαλύτερη κατά τρία χρόνια αδερφή, ο πατέρας της (Ότο Φράντκ 1889-1980) ήταν ευκατάστατος επιχειρηματίας, η μητέρα της λεγόταν Εντίτ Χολέντερ (1900-1945). Οι Φρανκ ήταν Εβραίοι και ζούσαν σε μία μη εβραϊκή γειτονιά της Φραγκφούρτης, μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933, διείδαν τον κίνδυνο και μετακόμισαν στο Άμστερνταμ, όπου ο Ότο ξεκίνησε χονδρεμπόριο φρούτων. Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ολλανδία το 1941, και όταν ξεκίνησαν να μαζεύουν τους Εβραίους, αποφάσισαν να κρυφτούν στο υπόγειο της αποθήκης της επιχείρησής τους. Είχαν την υποστήριξη κάποιων φίλων που τους προμήθευαν με τα αναγκαία και κατάφεραν να ζήσουν σε εκείνο το υπόγειο για περισσότερο από 2 χρόνια, μέχρι τις 4 Αυγούστου 1944 που τους ανακάλυψε η Γκεστάπο. Η οικογένεια μεταφέρθηκε αρχικά στο Άουσβιτς, όπου πέθανε η μητέρα ενώ τα κορίτσια τα πήγαν στο Μπέργκεν-Μπέλσεν. Ακόμη κι εκεί η Άννα επέδειξε μεγάλη καρτερικότητα και θάρρος. Και οι δυο αδερφές έπαθαν τύφο και πάλευαν να κρατηθούν στην ζωή, κάποιο πρωινό βρέθηκε η Μάργκοτ πεθαμένη, το χτύπημα υπήρξε βαρύ για την Άννα, από όλες τις κακουχίες των τελευταίων χρόνων, αυτό υπήρξε το τελειωτικό χτύπημα, τρεις μέρες μετά, τον Μάρτιο του 1945, ελάχιστο καιρό πριν την απελευθέρωση, αφέθηκε στην αγκαλιά της αιωνιότητας. Ο πατέρας της βρέθηκε ζωντανός στο Άουσβιτς και λίγο καιρό αργότερα του παρέδωσε κάποιος γείτονας το ημερολόγιο της Άννας, είχε βρεθεί ανάμεσα στα απομεινάρια μετά την λεηλασία της Γκεστάπο. Το βιβλίο εκδόθηκε και έχει μεταφραστεί σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου, κάνοντας την Άννα ένα από τα πιο γνωστά θύματα του ολοκαυτώματος.

Tο ημερολόγιο της Άννα Φράνκ