ΑΡΧΙΚΗ


ΣΑΡΛ ΠΙΕΡ ΜΠΩΝΤΛΑΙΡ 1821 έως 1867 (46)


Μεθύστε    Επιλεγμένα Ποιήματα


Ο Σαρλ Πιερ Μπωντλαίρ (Charles Pierre Baudelaire, Παρίσι, 9 Απριλίου 1821 - 31 Αυγούστου 1867) ήταν Γάλλος ποιητής. Γεννήθηκε στο Παρίσι όταν ο πατέρας του ήταν εξήντα και η μητέρα του είκοσι έξι ετών. Ο πατέρας του ήταν άνθρωπος μορφωμένος, αφοσιωμένος στα ιδανικά του Διαφωτισμού και ερασιτέχνης ζωγράφος. Πέθανε το 1827 και η μητέρα του παντρεύτηκε τον επόμενο χρόνο τον Συνταγματάρχη Οπίκ. Ο Σάρλ Πιέρ δεν της το συγχώρεσε ποτέ καθώς ο Οπίκ ήταν το ακριβώς αντίθετο του καλλιτέχνη πατέρα του. Τελειώνοντας τις σπουδές του σε Λυών και Παρίσι αποφασίζει να ζήσει την ζωή του ενάντια στις παραδοσιακές αστικές αξίες που ενσαρκώνει η μητέρα του και ο πατριός του. Ταξιδεύει το 1841 ως τις Ινδίες για να βρει την τύχη του αλλά δεν μένει για πολύ. Επιστρέφει το 1842 και συνδέεται με την Ζαν Ντυβάλ (Jeanne Duval, η Μαύρη Αφροδίτη των ποιημάτων του), μια νεαρή μιγάδα, η οποία θα τον μυήσει στις ηδονές αλλά και στις πληγές του ανεξέλεγκτου πάθους. Ο Μπωντλαίρ ζει ξοδεύοντας την κληρονομιά από τον πατέρα του σε καταχρήσεις με αλκοόλ και γυναίκες ενώ συγχρόνως γράφει ποίηση, ανακαλύπτει και μεταφράζει τον Πόε, εργάζεται ως δημοσιογράφος και κριτικός τέχνης παίρνοντας επικριτική θέση απέναντι στις μεγαλόστομες μορφές του ρομαντισμού. Το 1848 συμμετέχει στην επανάσταση των οδοφραγμάτων και λέγεται ότι παροτρύνει τους επαναστάτες να πυροβολήσουν τον πατριό του, Οπίκ. Αργότερα, μαζί με τους Φλωμπέρ και Ουγκώ εκφράζει την αντίθεση του στην κυβέρνηση του Ναπολέοντος Γ΄. Το 1857 εκδίδονται τα Άνθη του Κακού που καταδικάστηκαν ως προσβλητικά της δημοσίας αιδούς. Η εφημερίδα Le Figaro της 5ης Ιουλίου 1857 έγραψε σχετικά: «Σε ορισμένα σημεία αμφιβάλλουμε για την πνευματική υγεία του Κου Μπωντλαίρ. Όμως ορισμένα άλλα δεν μας επιτρέπουν περαιτέρω αμφιβολίες. Κυριαρχεί, ως επί το πλείστον, η μονότονη και επιτηδευμένη επανάληψη των ίδιων πραγμάτων, των ίδιων σκέψεων. Η αηδία πνίγει την αχρειότητα, για να την καταπολεμήσει σμίγει με το μόλυσμα». Εκατό χρόνια θα χρειαστεί να περάσουν για να εκδοθούν τα Άνθη ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς. Το 1864 ο Μπωντλαίρ πηγαίνει στις Βρυξέλλες, όπου συγγράφει ένα φυλλάδιο καρικατούρα της γαλλικής αστικής τάξης. Έχει σπαταλήσει πια όλη του την περιουσία και ζει δυο άθλια χρόνια μέσα στην ανέχεια και την μιζέρια. Το 1866 τον φέρνουν στο Παρίσι με καθολική παράλυση. Πεθαίνει ύστερα από δεκαπέντε μήνες, τον Αύγουστο του 1867.

Από τα πιο σημαντικά του έργα, εκτός των Άνθη, είναι το «Τεχνητοί παράδεισοι» και η «Η Μελαγχολία του Παρισιού», σε ολόκληρο το έργο του προσπάθησε να συνταιριάξει την Ομορφιά με την Κακία, την βία με την ηδονή, τον πόνο με την χαρά, έγραψε ποιήματα μελαγχολίας, νοσταλγίας, σοβαρά, σκανδαλιστικά. Υπέστη δριμεία κριτική, ελάχιστοι από τους σύγχρονούς του τον κατανόησαν, σήμερα αναγνωρίζεται ως μέγας ποιητής της γαλλικής και της παγκόσμιας Λογοτεχνίας και συγκαταλέγεται μεταξύ των κλασικών.