Λωτρεαμόν

ΑΡΧΙΚΗ	..και επιτέλους ας επιτελέσουμε, με το συναίσθημα του καθήκοντος, τα της μοίρας μας σε αυτή τη γη. Τα πάντα ζουν από τη δράση. Αντικαθιστώ την μελαγχολία με το θάρρος, την αμφιβολία με τη βεβαιότητα, την απελπισία με την ελπίδα, την κακία με το καλό, τα παράπονα με το καθήκον, το σκεπτικισμό με την πίστη, τις σοφιστείες με την ψυχρότητα της ηρεμίας και την αλαζονεία με την ταπεινοφροσύνη. Το καλό γούστο είναι η θεμελιώδης αρετή που συνοψίζει όλες τις υπόλοιπες. Η αγάπη δεν είναι η ευτυχία. Στη δυστυχία οι φίλοι πληθαίνουν. Πέρα από την αλήθεια, δεν γνωρίζω άλλο εμπόδιο που να ξεπερνά τις δυνάμεις του ανθρώπινου πνεύματος. Η δύναμη της λογικής φαίνεται καλύτερα σε αυτούς που τη γνωρίζουν παρά σε εκείνους που την αγνοούν. Η αμφιβολία είναι φόρος τιμής στην ελπίδα. Η ποίηση πρέπει να έχει ως στόχο την πρακτική αλήθεια. Λωτρεαμόν 1846 έως 1870 (24)
Ο κόμης του Λωτρεαμόν, ψευδώνυμο του Ιζιντόρ Ντυκάς, ήταν γάλλος ποιητής, ο οποίος γεννήθηκε στις 4 Απριλίου 1846 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, ενόσω ο πατέρας του εργαζόταν στο γαλλικό προξενείο. Η οικογένεια του ήταν πλούσια όμως δεν γνωρίζουμε πολλά για την ζωή του. Το 1867 ταξίδεψε στο Παρίσι για να σπουδάσει στην Πολυτεχνική Σχολή και τον επόμενο χρόνο, με το ψευδώνυμο κόμης του Λωτρεαμόν, δημοσίευσε το πρώτο από «Τα άσματα του Μαλντορόρ». Το έργο ολοκληρώθηκε το 1869 και περιελάμβανε συνολικά έξι άσματα. Το 1870 δημοσίευσε τη συλλογή Ποιήματα και την ίδια χρονιά, στις 24 Νοεμβρίου πέθανε μάλλον από κάποια μολυσματική αρρώστια. Τα «Άσματα του Μαλντορόρ» ξεχάστηκαν μετά τον θάνατο του αλλά μισό αιώνα αργότερα, ανακαλυφθήκαν τυχαία από τους σουρεαλιστές, οι οποίοι επανέφεραν το έργο στην δημοσιότητα, χαρακτηρίζοντάς το αριστούργημα και προάγγελο του σουρεαλισμού. Λωτρεαμόν ποίηση

ΑΡΧΙΚΗ

..και επιτέλους ας επιτελέσουμε, με το συναίσθημα του καθήκοντος, τα της μοίρας μας σε αυτή τη γη.
Τα πάντα ζουν από τη δράση.
Αντικαθιστώ την μελαγχολία με το θάρρος, την αμφιβολία με τη βεβαιότητα, την απελπισία με την ελπίδα, την κακία με το καλό, τα παράπονα με το καθήκον, το σκεπτικισμό με την πίστη, τις σοφιστείες με την ψυχρότητα της ηρεμίας και την αλαζονεία με την ταπεινοφροσύνη.
Το καλό γούστο είναι η θεμελιώδης αρετή που συνοψίζει όλες τις υπόλοιπες.
Η αγάπη δεν είναι η ευτυχία.
Στη δυστυχία οι φίλοι πληθαίνουν.
Πέρα από την αλήθεια, δεν γνωρίζω άλλο εμπόδιο που να ξεπερνά τις δυνάμεις του ανθρώπινου πνεύματος.
Η δύναμη της λογικής φαίνεται καλύτερα σε αυτούς που τη γνωρίζουν παρά σε εκείνους που την αγνοούν.
Η αμφιβολία είναι φόρος τιμής στην ελπίδα.
Η ποίηση πρέπει να έχει ως στόχο την πρακτική αλήθεια.

Λωτρεαμόν 1846 έως 1870 (24)

Ο κόμης του Λωτρεαμόν, ψευδώνυμο του Ιζιντόρ Ντυκάς, ήταν γάλλος ποιητής, ο οποίος γεννήθηκε στις 4 Απριλίου 1846 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, ενόσω ο πατέρας του εργαζόταν στο γαλλικό προξενείο. Η οικογένεια του ήταν πλούσια όμως δεν γνωρίζουμε πολλά για την ζωή του. Το 1867 ταξίδεψε στο Παρίσι για να σπουδάσει στην Πολυτεχνική Σχολή και τον επόμενο χρόνο, με το ψευδώνυμο κόμης του Λωτρεαμόν, δημοσίευσε το πρώτο από «Τα άσματα του Μαλντορόρ». Το έργο ολοκληρώθηκε το 1869 και περιελάμβανε συνολικά έξι άσματα. Το 1870 δημοσίευσε τη συλλογή Ποιήματα και την ίδια χρονιά, στις 24 Νοεμβρίου πέθανε μάλλον από κάποια μολυσματική αρρώστια. Τα «Άσματα του Μαλντορόρ» ξεχάστηκαν μετά τον θάνατο του αλλά μισό αιώνα αργότερα, ανακαλυφθήκαν τυχαία από τους σουρεαλιστές, οι οποίοι επανέφεραν το έργο στην δημοσιότητα, χαρακτηρίζοντάς το αριστούργημα και προάγγελο του σουρεαλισμού.

Λωτρεαμόν ποίηση