Ο Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ ήταν Αμερικάνος πολιτικός και αγωνιστή, ηγέτης τωνν Αφροαμερικάνων στον πόλεμο κατά του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων. Γεννημένος στις 15 Ιανουαρίου 1929 στην Ατλάντα, ήταν το μεσαίο παιδί του πάστορα Μάικλ Κινγκ. Μεγάλωσε με τα δυο του αδέλφια μέσα σε ένα ασφαλές περιβάλλον αγάπης και θαλπωρής, γνωρίζοντας ωστόσο από νωρίς τον ρατσισμό της κοινωνίας. Ο πατέρας του πολεμούσε τις φυλετικές προκαταλήψεις όχι μόνο γιατί η φυλή του υπέφερε από αυτές, αλλά κυρίως γιατί θεωρούσε τον ρατσισμό προσβολή κατά του θεού, που έπλασε όλους τους ανθρώπους ίσους. Ο νεαρός Μάρτιν διαποτίστηκε από μικρός με τις ιδέες της ισότητας. Στο σχολείο είχε εξαιρετικές επιδόσεις, περνούσε 2 τάξεις σε μία χρονιά και σε ηλικία 15 ετών έγινε δεκτός στο Κολέγιο Morehouse της Ατλάντα. Ήταν πολύ δημοφιλής φοιτητής με πολλές κατακτήσεις και αυτή την περίοδο φαίνεται ότι αμφισβήτησε ανοικτά την θρησκεία, γεγονός που τον έφερε σε σύγκρουση με την βαθιά θρησκευόμενη οικογένεια του. Η σύγκρουση έγινε μεγαλύτερη όταν συνδέθηκε με μια λευκή γυναίκα, τελικά την χώρισε κάτω από τις πιέσεις που δέχθηκε. Το 1948 πήρε το πτυχίο του στην Κοινωνιολογία και ήθελε να ακολουθήσει σπουδές νομικής ή ιατρικής, τελικά τον έπεισε ο πατέρας του να γίνει κληρικός. Σπούδασε για 3 χρόνια και σε ηλικία 19 ετών, χρίστηκε Βαπτιστής πάστορας. Συνέχισε κάνοντας διδακτορικές σπουδές Θεολογίας στο πανεπιστήμιο της Βοστόνης, εκεί γνώρισε την μουσικό και τραγουδίστρια Κορέτα Σκοτ με τη οποία παντρεύτηκαν το 1953 και έκαναν 4 παιδιά. Στις 31 Οκτωβρίου του 1954, με μεσολάβηση του πατέρα του, έγινε εφημέριος της εκκλησίας των βαπτιστών στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα. Την 1η Δεκεμβρίου 1955 η 42χρονη Ρόζα Παρκς, αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της σε ένα νεαρό λευκό επιβάτη και συνελήφθη για παραβίαση του νόμου. Το βράδυ της σύλληψής της, οι πρωτεργάτες των πολιτικών δικαιωμάτων των εγχρώμων, μεταξύ των οποίων και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, αποφάσισαν να μποϋκοτάρουν τις δημόσιες συγκοινωνίες της πόλης καθώς μέχρι τότε η εταιρεία απαιτούσε από τους έγχρωμους επιβάτες να δίνουν τις θέσεις τους στους λευκούς και οι ίδιοι να στέκονται όρθιοι ή να κάθονται στο πίσω μέρος των λεωφορείων. Εξαιτίας της εξαιρετικής ρητορικής του δεινότητας και της ιδιαίτερης εκπαίδευσής του, ο Κίνγκ εξουσιοδοτήθηκε να ηγηθεί της πράξης αντίστασης. Στον πρώτο του λόγο ως ηγέτης της ομάδας του μποϋκοτάζ, ανέφερε: «Δεν έχουμε εναλλακτική παρά να διαμαρτυρηθούμε. Για πολλά χρόνια έχουμε επιδείξει μια εκπληκτική υπομονή». Το μποϋκοτάζ, με τους μαύρους να μην μπαίνουν σε λεωφορεία κράτησε 382 ημέρες, μέσα σε κλίμα εκφοβισμού και βίας κατά της Αφροαμερικανικής κοινότητας. Το σπίτι του Κινγκ δέχτηκε επίθεση, πολλές φορές τους συνέλαβαν, τελικά η πολιτική διαχωρισμού στις δημόσιες συγκοινωνίες της πόλης αναιρέθηκε.
Ενθαρρυμένοι από τη νίκη, οι ηγέτες του Αφροαμερικανικού πολιτικού κινήματος ίδρυσαν έναν εθνικό οργανισμό, την «Συνδιάσκεψη της Χριστιανικής Ηγεσίας των Πολιτειών του νότου» για να διεκδικήσουν με ειρηνικές πορείες και μη βίαιες διαμαρτυρίες την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων. Ο Κίνγκ τέθηκε επικεφαλής της οργάνωσης και ξεκίνησε τις περιοδείες σε όλη την χώρα βγάζοντας λόγους υπέρ των δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών. Συναντήθηκε με τον πρόεδρο Αϊζενχάουερ, ταξίδεψε στην Ινδία προσκεκλημένος του Νεχρού, συναντήθηκε με ηγέτες άλλων κρατών. Το 1960 ορίστηκε πάστορας στην Ατλάντα, στην ίδια εκκλησία με τον πατέρα του και συναντήθηκε με τον Τζων Κένεντυ συζητώντας για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων. Αυτά τα χρόνια τον συλλαμβάνανε αρκετά συχνά στις διάφορες διαδηλώσεις που έπαιρνε μέρος, ενώ στο Χάρλεμ είχε γίνει και απόπειρα κατά της ζωής του με μαχαίρι. Το 1963 οργάνωσε στο Μπίρμιγχαμ της Αλαμπάμα μια ακόμη ειρηνική διαδήλωση την οποία η λευκή αστυνομία αντιμετώπισε με σκύλους, πυροσβεστικές αντλίες και απροκάλυπτη βία, πυροδοτώντας μια έκρυθμη κατάσταση. Ακολούθησαν μαζικές διαμαρτυρίες που κορυφώθηκαν με μια πορεία 250.000 ατόμων προς την Ουάσιγκτον. Τότε ήταν που ο Κινγκ εκφώνησε τον περίφημο λόγο του «Έχω ένα όνειρο». Το1964 το Κογκρέσο θέσπισε το Νόμο περί Πολιτικών Δικαιωμάτων με τον οποίο απαγορευόταν οι φυλετικές διακρίσεις σε δημόσιους χώρους και την ίδια χρονιά ο Κινγκ τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη. Το 1965 φυλακίστηκε για την οργάνωση διαδήλωσης στην Σέλμα της Αλαμπάμα κατά την οποία ζητήθηκε το δικαίωμα ψήφου των εγχρώμων ενώ την ίδια χρονιά υπήρξαν σε πολλές περιοχές εντάσεις και συγκρούσεις αστυνομίας διαδηλωτών με αποτέλεσμα αρκετά θύματα από την πλευρά των διαδηλωτών. Ο Κίνγκ τάχθηκε ενάντια και στον πόλεμο του Βιετνάμ αποκαλώντας την Αμερική ως το μεγαλύτερο προαγωγό βίας στον κόσμο γεγονός που έστρεψε εναντίον του πολλούς Αμερικάνους και το μεγαλύτερο μέρος των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ο αρχηγός του FBI πήρε την άδεια να τον παρακολουθήσει με κοριούς για να αποδείξει ότι είναι κουμουνιστής. Τελικά το μόνο που ανακάλυψαν ήταν κάποιες εξωσυζυγικές περιπέτειες του, έστειλαν τα πειστήρια στην σύζυγο του προσπαθώντας να τον βλάψουν με κάθε τρόπο. Στις 4 Απριλίου του 1968, κι ενώ βρισκόταν στο μπαλκόνι ενός ξενοδοχείου στο Μέμφις του Τεννεσί μαζί με συνεργάτες του, πυροβολήθηκε από έναν άνδρα που ομολόγησε τον φόνο και καταδικάστηκε ένα χρόνο αργότερα.