Η Γκαμπριέλα Μιστράλ (πραγματικό όνομα Λουκίλα Γκοντόυ Αλκαγιάκα) ήταν σημαντική χιλιανή ποιήτρια, εκπαιδευτικός και διπλωμάτης. Γεννήθηκε το 1889 στο Ελκιουΐ της Χιλής. Ο πατέρας της ήταν Ινδιάνος αυτόχθονας, ο οποίος μαζί με τις αγροτικές του εργασίες καλλιεργούσε και το τραγούδι, συνέθετε στίχους αυθόρμητα τους οποίους τραγουδούσε με την κιθάρα του. Η Γκαμπριέλα σπούδασε και έγινε δασκάλα. Ένα τραγικό γεγονός στα 23 της, η αυτοκτονία του αρραβωνιαστικού της, την ενέπνευσε να γράψει μια σειρά ποιημάτων που δημοσιεύτηκαν το 1914 με τον τίτλο «Σοννέτα του θανάτου». Εργαζόταν ως δασκάλα και συνέχισε να γράφει ποιήματα τα οποία δημοσίευε σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 1922 τα ποιήματα της συγκεντρώθηκαν σε μία συλλογή και δημοσιεύτηκαν με τον τίτλο «Ερήμωση» γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Την ίδια χρονιά ο υπουργός παιδείας της ζήτησε να γράψει παιδικά ποιήματα. Συνεργάστηκε με το υπουργείο παιδείας σε διάφορους τομείς. Το 1926 στάλθηκε στη Γενεύη και εργάστηκε ως γραμματέας του μορφωτικού τμήματος της κοινωνίας των Εθνών ενώ τη δεκαετία του 1930 ήταν γενική επιθεωρήτρια των αγροτικών σχολείων της χώρας της. Κατόπιν εργάστηκε ως διπλωμάτης σε διάφορες αποστολές. Το 1945 τιμήθηκε με το βραβείο νόμπελ, «για την λυρική της ποίηση που έκαμε το όνομά της σύμβολο των ιδεαλιστικών τάσεων σ’ ολόκληρο τον κόσμο της Λατινικής Αμερικής». Πέθανε στις 10 Ιανουαρίου του 1957.
ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΑ ΜΙΣΤΡΑΛ ΠΟΙΗΜΑΤΑ