ΑΡΧΙΚΗ


ΝΙΝΑ ΣΙΜΟΝ 1933 έως 2003 (70)

Η Νίνα Σιμόν (πραγματικό όνομα Γιουνίς Κάθλην Γουέημον, (21 Φεβρουαρίου 1933 - 21 Απριλίου 2003) ήταν τραγουδίστρια, στιχουργός και πιανίστρια. Γεννήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου του 1933 στην Νότια Καρολίνα, το έκτο από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας της. Ξεκίνησε να τραγουδάει στην τοπική εκκλησία ενώ συγχρόνως φανέρωσε πηγαίο ταλέντο στο παίξιμο πιάνου. Στην πρώτη της δημόσια εμφάνιση ως πιανίστρια, οι γονείς της είχαν πιάσει από νωρίς θέσεις στην πρώτη σειρά, ωστόσο λίγο πριν ξεκινήσει η εκδήλωση, τους ανάγκασαν με την βία να μετακινηθούν για να κάτσουν λευκοί. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος η Νίνα αργότερα συμμετείχε στον αγώνα για τα δικαιώματα των μαύρων. Στα 17 της μετακόμισε στην Φιλαδέλφεια της Πενσυλβανίας και ξεκίνησε να παίζει πιάνο σε διάφορες εκδηλώσεις και συνοδεύοντας τραγουδιστές. Κάποιοι εκτίμησαν το ταλέντο της και την βοήθησαν οικονομικά για να σπουδάσει πιάνο στην περίφημη σχολή Juilliard School of Music της Νέας Υόρκης. Δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές της και αργότερα προσπάθησε να εισαχθεί Curtis Institute της Φιλαδέλφεια, αλλά απορρίφθηκε. Η ίδια υποστήριζε πως απορρίφθηκε μόνο και μόνο λόγω της φυλετικής της καταγωγής. Από το 1954 ξεκίνησε να ταγουδάει τραγούδια μπλουζ και τζαζ σε νυχτερινά κέντρα, τότε υιοθέτησε και το όνομα Νίνα Σιμόν. Μέχρι το 1959 είχε γίνει γνωστή τόσο με διασκευές παλιαιότερων τραγουδιών όσο και με το "My Baby Just Cares For Me" το οποίο έγινε μεγάλη επιτυχία. Παντρεύτηκε το 1958 και χώρισε ύστερα από ένα χρόνο. Ξαναπαντρεύτηκε το 1960 και απέκτησε μία κόρη, τη Λίζα.

Το 1961, ηχογράφησε μια εκτέλεση του παραδοσιακού τραγουδιού "House Of The Rising Sun", το οποίο αργότερα διασκεύασαν ο Μπομπ Ντίλαν και οι Animals και έκτοτε έκανε πολλές επιτυχίες. Μπορούσε να τραγουδήσει με την ίδια ευκολία παραδοσιακά τραγούδια και γκόσπελ ήχους μέχρι μπλουζ, τζαζ και σόουλ κομμάτια. Κάποια από τα τραγούδια της ακούστηκαν και σε ταινίες, όπως το Thomas Crown Affair" του 1968 κάνοντας την γνωστή σε ένα ευρύτερο κοινό. Κατά την δεκαετία του 60 συμμετείχε στα κινήματα για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων και ηχογράφησε αρκετά πολιτικά τραγούδια υπέρ των δικαιωμάτων των μαύρων. Το 1970 χώρισε και τον δεύτερο άνδρα της και το 1971 εγκατέλειψε τις Ηνωμένες Πολιτείες έχοντας έρθει σε ρήξη με τις φορολογικές αρχές, τους ατζέντηδές της αλλά και τις δισκογραφικές εταιρείες. Πολλοί την περιγράφανε σαν δύσκολη στις συνεργασίες της και με εκρηκτικό χαρακτήρα. Επιστρέφοντας στην Αμερική την συνέλαβαν για φοροδιαφυγή , αφού δεν πλήρωνε για χρόνια φόρους ως διαμαρτυρία για τον πόλεμο του Βιετνάμ, όπως ισχυριζόταν. Ξαναέφυγε για πάντα από την Αμερική και έζησε σε Καραϊβική, Αφρική και Ευρώπη, συνεχίζοντας να τραγουδάει μέχρι και την 6η δεκαετία της ζωής της. Την δεκαετία του 80 εμφανιζόταν συχνά σε ένα γνωστό τζαζ κλαμπ του Λονδίνου. Το 1993, εγκαταστάθηκε στην νότια Γαλλία και πέθανε στις 21 Απριλίου του 2003 στον ύπνο της.