| |||
---|---|---|---|
O Τζώρτζ Όργουελ (ψευδώνυμο του Έρικ Άρθουρ Μπλαιρ (25 Ιουνίου 1903 – 21 Ιανουαρίου 1950), ήταν Βρετανός συγγραφέας και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στο Μοτιάρι της Ινδίας, ο πατέρας του ήταν υπάλληλος της Κρατικής Διοίκησης της Ινδίας και η μητέρα του καταγόταν από μιαν αγγλοϊνδική οικογένεια. Ήταν ενός έτους όταν επέστρεψε με την μητέρα και τα αδέρφια του στην Αγγλία, τον πατέρα του τον ξαναείδαν το 1912 όταν άφησε την Ινδία λόγω συνταξιοδότησης. Ο Τζώρτζ το 1917 εισήλθε με υποτροφία στο κολέγιο Ήτον και το 1921 κατατάχθηκε στη αυτοκρατορική φρουρά των Ινδιών. Στάλθηκε στην Βιρμανία, όπου έμεινε για 5 χρόνια, μέχρι που παραιτήθηκε εκφράζοντας την έντονη αντίθεση του στον θεσμό της αποικιοκρατίας. Τότε αποφάσισε να γίνει συγγραφέας και να καταγγείλει τις ανισότητες, την αδικία και την διαφθορά. Τα επόμενα 2 χρόνια περιπλανιόταν στους δρόμους του Παρισιού και του Λονδίνου, κάνοντας βαριές χειρωνακτικές δουλειές και μένοντας συχνά χωρίς στέγη και χωρίς τροφή. Περιέγραψε την περιθωριακή αυτή ζωή στο συγκλονιστικό αφήγημα «Οι αλήτες του Παρισιού και του Λονδίνου», το οποίο δημοσίευσε με το ψευδώνυμο «Τζωρτζ Όργουελ» για να μην ντροπιάσει την μεσοαστική οικογένεια του. Το ψευδώνυμο τελικά το κράτησε και για όλα τα υπόλοιπα βιβλία του και με αυτό έγινε διάσημος. στο δεύτερο μυθιστόρημά του, «Μέρες της Μπούρμα», το 1934, ο Όργουελ κατακεραυνώνει τον αποικιοκρατικό ζυγό της Βρετανίας καθώς και την υποκρισία της άρχουσας τάξης. Το 1936 γνωρίζει και παντρεύεται την Eileen O'Shaughnessy η οποία τον στηρίζει οικονομικά ώστε να αφιερωθεί στη γραφή απερίσπαστος. Εκείνος όμως φεύγει τον Δεκέμβρη του 1936 για την Ισπανία με σκοπό να γράψει άρθρα για τον εμφύλιο πόλεμο. Δεν άργησε να καταταγεί στην δημοκρατική πολιτοφυλακή και να πολεμήσει ως οπλίτης. Σε μια μάχη δέχθηκε δύο σφαίρες, στο χέρι και στο λαιμό, μετά τη νοσηλεία του επέστρεψε στην Αγγλία όπου διαγνώστηκε με φυματίωση, έκτοτε μπαινόβγαινε μέχρι τέλους στα σανατόρια.
Συνέχισε να γράφει ασταμάτητα ωστόσο και για το μυθιστόρημα «Στον Δρόμο για το Γουίγκαν Πίαρ» θα περάσει όλο τον χειμώνα του 1937 πλάι στους άνεργους ανθρακωρύχους της Βόρειας Αγγλίας, ενώ το 1938 θα διηγηθεί τις περιπέτειές του στον Ισπανικό Εμφύλιο στο έργο «Φόρος τιμής στην Καταλονία». Αρχίζει να γίνεται γνωστός και ξεκινάει συνεργασία με την προοδευτική εφημερίδα «Tribune» ενώ το 1941 εξασφαλίζει θέση ραδιοφωνικού παραγωγού στο BBC. Όταν ξεσπάει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος θέλει να καταταγεί αλλά δεν του το επιτρέπει η κακή κατάσταση της υγείας του. ΤΟ 1944 υιοθέτησαν έναν γιο όμως τον επόμενο χρόνο η γυναίκα του πέθανε και ο μικρός δόθηκε στην αδερφή του να τον αναθρέψει. Ο Τζώρτζ έφυγε ως πολεμικός ανταποκριτής του ΒΒC στην Ινδία, θα παραμείνει για 3 χρόνια ώσπου θα παραιτηθεί για να αφιερωθεί και πάλι στο λογοτεχνικό του έργο. Ξεκινάει να ζει για μεγάλα διαστήματα στο νησί Τζούρα όπου απομονωνόταν και ηρεμούσε, σε αυτά τα τελευταία του χρόνια έγραψε και τα δύο βιβλία που του χάρισαν τη μεγάλη του φήμη. Το 1944 το αλληγορικό μυθιστόρημα «η Φάρμα των Ζώων», εμπνευσμένο από τη Ρωσική Επανάσταση και τη σταλινική περίοδο της ΕΣΣΔ με το οποίο έγινε πλούσιος και διάσημος και το 1949 κυκλοφόρησε το τελευταίο του έργο, το περίφημο 1984, στο οποίο περιέγραψε έναν εφιαλτικό μελλοντικό κόσμο όπου ένα ολοκληρωτικό αστυνομικό κράτος, ο μεγάλος αδερφός, παρακολουθεί κάθε κίνηση των πολιτών. Ο Τζώρτζ Όργουελ πέθανε τον Ιανουάριο του 1950 σε νοσοκομείο του Λονδίνου. Λίγες μέρες πριν, είχε παντρευτεί την νεαρή εκδότρια Sonia Brownell η οποία κληρονόμησε το έργο του και έκανε καριέρα και περιουσία διαχειριζόμενη τα δικαιώματα έκδοσης των 9 μυθιστορημάτων του. Απόσπασμα από γράμμα του Όργουελ στον εκδότη του περιοδικού Strand το 1947: «Όσον αφορά την πολιτική, μέχρι το 1935 ενδιαφερόμουν γι' αυτήν μόνον κατά περιόδους, αν και νομίζω ότι ανήκα πάντοτε, λίγο ως πολύ, στην «αριστερά». Θεωρούσα, και το θεωρώ ακόμα, ότι υπάρχουν πελώριες ελλείψεις σε όλη την αντίληψη του σοσιαλισμού και συχνά αναρωτήθηκα μήπως υπάρχει κάποια άλλη διέξοδος. Αφού μελέτησα αρκετά καλά τη βρετανική βιομηχανία στη χειρότερη εκδοχή της, δηλαδή τα ορυχεία, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι χρέος μας να εργαζόμαστε για τον σοσιαλισμό, έστω και αν αυτός δεν μας ελκύει συγκινησιακά, επειδή η διαιώνιση των τωρινών συνθηκών είναι απλώς απαράδεκτη. Όμως την ίδια περίπου εποχή, μολύνθηκα από τον τρόμο του ολοκληρωτισμού, ο οποίος στην πραγματικότητα είχε ήδη πειραματιστεί με εκείνες που θα τις αποκαλούσα «ιεροεξεταστικές μεθόδους». Πολέμησα επί έξι μήνες (1936-37) στην Ισπανία και είχα την ατυχία να εμπλακώ στις φατριαστικές διαμάχες στο εσωτερικό της ίδιας παράταξης. Αυτή η εμπειρία μου έδωσε τη βεβαιότητα ότι δύσκολα θα μπορούσε κανείς να επιλέξει μεταξύ κομμουνισμού και φασισμού, αν και, για διάφορους λόγους, θα επέλεγα τον κομμουνισμό, εφόσον δεν είχα εναλλακτικές επιλογές…» ΤΖΩΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ, Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ, απόσπασμα |