Ο Πόπλιος Οβίδιος Νάσων ήταν σημαντικός Ρωμαίος ποιητής. Γεννήθηκε στην ιταλική πόλη Σουλμόνα στις 20 Μαρτίου του 43 π.Χ σε μια εύπορη οικογένεια της τάξης των ιππέων της επαρχίας. Στάλθηκε μαζί με τον αδερφό του για σπουδές στην Ρώμη, κοντά στους σημαντικότερους δασκάλους σπούδασε νομικά, φιλολογία και ρητορική, Όπως το συνήθιζαν οι γόνοι των καλών οικογενειών, για ένα διάστημα ταξίδεψε για να συμπληρώσει την μόρφωση του στην Ελλάδα. Ήταν προορισμένος για καριέρα στη δημόσια διοίκηση και πράγματι ξεκίνησε σε μια δικαστική θέση όμως δεν του άρεσε και γρήγορα παραιτήθηκε για να αφοσιωθεί στην ποίηση και την λογοτεχνία. Ήταν η εποχή που στην Ρώμη μεσουρανούσαν οι μεγάλοι ποιητές όπως ο Βιργίλιος, ο Οράτιος, ο Προπέρτιος και άλλοι, ο Οβίδιος απέκτησε στενές σχέσεις μαζί τους και γρήγορα απέκτησε κι ο ίδιος μεγάλη φήμη. Ξεκίνησε την ποιητική του καριέρα με μια σειρά ερωτικών ελεγειών με τίτλο «Έρωτες», με τους οποίους πρωτοτύπησε χρησιμοποιώντας ειρωνεία και όχι το περιπαθή ύφος των μέχρι τότε Λατίνων ποιητών. Στα επόμενα χρόνια έγραψε μεταξύ άλλων την συλλογή «Ερωτική τέχνη», τις «Επιστολές Ηρωίδων», το «Ημερολόγιο», τις «Μεταμορφώσεις» που θεωρείται το σπουδαιότερο έργο του.
Ο Οβίδιος ήταν ένας ευτυχισμένος άνθρωπος που χαιρόταν την ζωή και την ομορφιά και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στην Αιώνια πόλη, όταν ξαφνικά και ύστερα από απόφαση του αυτοκράτορα Αύγουστου, εξορίστηκε το 8 μ.Χ. στην άκρη της αυτοκρατορίας, στους Τόμους, ένα λιμάνι στις εκβολές του Δούναβη, την σημερινή Κονστάντζα. Δεν είναι σίγουρος ο λόγος της εξορίας του, μια πιθανότητα είναι πως ο αυτοκράτορας αντέδρασε στην ελευθεριότητα του ποιητή που στα ποιήματα του έδινε ερωτικές οδηγίες κι έγραφε για σχέσεις κι απιστίες όταν εκείνος ήθελε να παγιώσει την τάξη και την ηθική στην αυτοκρατορία του. Μακριά από την Ρώμη ο Οβίδιος έχασε το έδαφος κάτω από τα πόδια του, άρχισε να στέλνει επιστολές ζητώντας την άρση της εξορίας και να γράφει έργα όπως το «Άσματα θλιβερά» και «Επιστολές από τον Πόντο» όπου περιέγραφε μια τραγική κατάσταση διαβίωσης μακριά από τον πολιτισμό και μέσα στην μοναξιά (η γυναίκα του δεν τον είχε ακολουθήσει για να κινήσει τα νήματα στην Ρώμη ώστε να του επιτρέψουν τον γυρισμό). Δεν του επετράπη να επιστρέψει και σταδιακά ξεκίνησε να συνηθίζει, έμαθε την τοπική γλώσσα και συνέχισε να δημιουργεί ποιήματα, μέχρι τον θάνατό του, το 18 μ.Χ.