Το πιο γνωστό του έργο είναι οι Βίοι Παράλληλοι, μια σειρά βιογραφιών διάσημων Ελλήνων και Ρωμαίων, διευθετημένων ανά ζεύγη, έτσι ώστε να δίνεται έμφαση στις κοινές ηθικές τους αξίες ή αποτυχίες. Έγραψε 83 ζεύγη βιογραφιών, διασώθηκαν 23, όπως επίσης και τέσσερις μεμονωμένοι βίοι. Στα περισσότερα από τα ζεύγη ακολουθεί σύγκριση των δύο προσωπικοτήτων. Το υπόλοιπο του έργου που επιβίωσε ενοποιήθηκε σε μία συλλογή με τον τίτλο Ηθικά. Πρόκειται για μια εκλεκτική συλλογή 183 πραγματειών και καταγραμμένων λόγων, (σώζονται 76) στους οποίους περιλαμβάνεται το: “Περί παίδων αγωγής”, το “Περί γυναικών αρετής”, “Περί ειμαρμένης”, “Πως αν τις διακρίνει τον κόλακα του φίλου”, το “Περί τύχης και αρετής Αλεξάνδρου” (σημαντικό συμπλήρωμα στον Βίο του μεγάλου στρατηγού) “Περί Ίσιδος και Οσίριδος” (σημαντική πηγή πληροφοριών για αιγυπτιακά τελετουργικά τυπικά και τον συγκερασμό τους με τις ελληνικές λατρείες), το “Περί της Ηροδότου κακοηθείας” όπου ο Πλούταρχος ασκεί κριτική σ' αυτό που βλέπει ως συστηματική προκατάληψη στο έργο του πατέρα της ιστορίας. Επίσης έγραψε φιλοσοφικές πραγματείες όπως το: “Των επτά σοφών συμπόσιον”, το “Περί του ει εν τοις Δελφοίς”, το “Πολιτικά παραγγέλματα” (το καθήκον του πολιτεύεσθαι) κ.α. Έγραψε ακόμη και ελαφρότερα έργα, όπως το Οδυσσεύς και Γρύλλος, ένα χιουμοριστικό διάλογο ανάμεσα στον Οδυσσέα του Ομήρου και έναν από τους γητεμένους χοίρους της Κίρκης.