Το 62 μ.Χ αποφασίζει να αποσυρθεί από τον δημόσιο βίο, πηγαίνει στο εξοχικό του κτήμα μακριά από την Ρώμη να ζήσει ήσυχα φιλοσοφώντας και γράφοντας. Το 65 ωστόσο, μετά την αποτυχημένη απόπειρα κατά του Νέρωνα, κατηγορείται για συμμετοχή στη συνωμοσία, συλλαμβάνεται και διατάσσεται από τον Νέρωνα να αυτοκτονήσει κόβοντας τις φλέβες του. Γράφτηκε πως η γυναίκα του ήθελε να αυτοκτονήσει μαζί του αλλά ο Νέρωνας την σταμάτησε. Όσον αφορά τον Σενέκα, έκανε όπως διατάχτηκε ανάμεσα σε φίλους στο σπίτι, εξαιτίας μάλλον της ηλικίας του και της διατροφής του η ροή του αίματος ήταν πολύ αργή κι αντί για ένα γρήγορο τέλος βίωσε μια παρατεταμένη και επώδυνη αγωνία. Τελικά και αφού υπαγόρευσε τα τελευταία του λόγια σε έναν γραφέα, μπήκε στο μπάνιο όπου η ροή του αίματος επιταχύνθηκε χαρίζοντας του την αιώνια γαλήνη. Ο Σενέκα εκτός από το ρητορικό έργο του, στο οποίο όφειλε την πρώιμη φήμη του, είχε αναπτύξει πλούσια συγγραφική δραστηριότητα σε θέματα όπως την ευγένεια, τη φιλανθρωπία, το σθένος, την ευτυχισμένη ζωή. Επικαλύπτοντας τον στωικισμό με ένα πέπλο ουμανισμού, που συνοψίζεται στη φράση: «ο άνθρωπος είναι ιερός για τον άνθρωπο», υπηρέτησε το στωικό ιδανικό του σοφού που μεριμνά για την κοινωνία από θέση ευθύνης, θεωρώντας πως χρέος των πλουσίων και των αρχόντων είναι η βοήθεια προς τους κοινωνικά αδύναμους.
ΣΕΝΕΚΑ Επιστολές προς Λουκήλιο