Η βοήθεια της Ιρένα δεν σταματούσε στην απόδραση. Στα παιδιά που έσωζε, έδιναν ψεύτικες ταυτότητες και τους μάθαιναν χριστιανικές προσευχές για να εγκλιματιστούν σε μια νέα ζωή. Τα παρέδιδε είτε σε οικογένειες στην Βαρσοβίας, είτε σε μοναστήρια ή ορφανοτροφεία, έτσι τα γλίτωνε από βέβαιο θάνατο. Για όλα τα παιδιά έγραφε σημειώματα με την νέα ταυτότητα τους και που είχαν δοθεί, έβαζε τα σημειώματα σε βάζα γλυκού και τα έθαβε κάτω από μια μηλιά σε έναν κοντινό κήπο, με την ελπίδα ότι κάποια από αυτά θα ξανασυναντήσουν με του γονείς τους. Το 1943 οι ναζί συνέλαβαν έναν από του συνεργάτες της ο οποίος μετά από βασανισμό την κατέδωσε και η Ιρένα συνελήφθη. Παρά το ότι βασανίστηκε άγρια, εκτός των άλλων της σπάσανε και τα δύο πόδια, δεν έδωσε ονόματα συνεργατών της. Οι Γερμανοί όρισαν ημέρα εκτέλεσης της, όμως η οργάνωση κατάφερε να δωροδοκήσει τον υπεύθυνο της εκτέλεσης και την άφησε να φύγει καταγράφοντας πως είχε εκτελεστεί. Μέχρι το τέλος του πολέμου έζησε κρυμμένη και μετά τον πόλεμο προσπάθησε να βρει τους γονείς των παιδιών, ελάχιστοι είχαν επιβιώσει και ξανασυναντήθηκαν με τα παιδιά τους. Η Ιρένα παρά τα προβλήματα βάδισης που είχε σε όλη την υπόλοιπη ζωή της, συνέχισε να εργάζεται ως κοινωνική λειτουργός και να προσφέρει όπως μπορούσε. Είχε παντρευτεί τον Mieczyslaw Sendler πριν τον πόλεμο αλλά χώρισαν το 1947, τότε παντρεύτηκε τον Stefan Zgrzembski, με τον οποίο έκαναν τρία παιδιά, από τα οποία το ένα πέθανε σε βρεφική ηλικία. Το 1959 χώρισε τον δεύτερο άνδρα της και ξαναπαντρεύτηκε τον πρώτο. Το 1965 της απονεμήθηκε από το κράτος του Ισραήλ ο τίτλος του Δικαίου των Εθνών και το 1991 έγινε επίτιμος πολίτης του Ισραήλ . Το 2003 τιμήθηκε με την ανώτατη διάκριση του πολωνικού κράτους και θεωρείται πλέον εθνική ηρωίδα και πολλά σχολεία φέρουν το όνομά της. Η ιστορία της δεν ήταν ευρέως γνωστή μέχρι το 2000 όταν 4 μαθήτριες από το Κάνσας έφτιαξαν έναν σύντομο θεατρικό έργο με τίτλο «Ζωή σε ένα Βάζο» και θέμα την δράση της Ιρένα. Μια μαθήτρια ήταν κόρη ενός παιδιού που είχε σώσει η Ιρένα. Όπως ειπώθηκε από άλλη επιζήσασα: «Διέσωσε όχι μόνα εμάς αλλά τα παιδιά και τα εγγόνια μας, τις γενεές που θ’ ακολουθήσουν». Το 2007 προτάθηκε για το νόμπελ ειρήνης αλλά το κέρδισε ένας αντιπρόεδρος των ΗΠΑ (δεν αξίζει να αναφερθεί καν το όνομα του) για κάποια έρευνα που υποτίθεται πως είχε κάνει περί κλιματικής αλλαγής. Η Ιρένα πέθανε στα 98 της χρόνια, στις 12 Μαίου του 2008.