| |||
---|---|---|---|
O Φρανκ (Φράνσις Άλμπερτ) Σινάτρα, ήταν δημοφιλής Αμερικανός τραγουδιστής και ηθοποιός. Γεννήθηκε στο Χομπόκεν του Νιου Τζέρσεϊ, στις 12 Δεκεμβρίου του 1915, από γονείς Ιταλούς που είχαν μεταναστεύσει το 1890 στην Αμερική. Ο πατέρας του ήταν πυροσβέστης και ερασιτέχνης πυγμάχος, η μητέρα του ήταν νοσοκόμα. Ο Φρανκ ήταν μοναχογιός και σαν παιδί έγινε αρχηγός μιας αλητοπαρέας που επιδίδονταν σε μικροκλοπές. Στην εφηβεία του μαγεύτηκε από τον Μπιλ Κόσμπι και αποφάσισε να γίνει τραγουδιστής. Πήρε μέρος και διακρίθηκε σε έναν ραδιοφωνικό διαγωνισμό ταλέντων, γεγονός που τον βοήθησε να προσληφθεί ως τραγουδιστής στην ορχήστρα του Χάρι Τζέιμς. Ήταν πάντα του λάτρης των γυναικών και το1938 συνελήφθη για αποπλάνηση «Δεσποινίδας από σπίτι και με καλή φήμη». Όταν αποδείχθηκε ότι η δεσποινίς ήταν παντρεμένη, η κατηγορία άλλαξε σε μοιχεία, τελικά αθωώθηκε, αν και αναγκάστηκε να πληρώσει πρόστιμο. Το 1940 έγινε μέλος της μπάντας του Τόμι Ντόρσεϊ και άρχισε να γίνεται γνωστός για τον αισθησιακή φωνή του. Στις εμφανίσεις του ξεκίνησαν να εμφανίζονται νεαρές θαυμάστριες που εκστασιάζονταν ακούγοντάς τον. Το 1941 έκανε και το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία «Νύχτες του Λας Βέγκας». Την επόμενη δεκαετία έγινε διάσημος με τους δίσκους και τις εμφανίσεις τους σε διάφορα κλάμπ. Το 1952 στο κλαμπ Κόπακαμπάνα της Νέας Υόρκης έχασε την φωνή του σε σημείο να ματώσουν οι φωνητικές του χορδές, οι δισκογραφικές εταιρείες βιάστηκαν να τον θεωρήσουν ξοφλημένο.
O Σινάτρα επανήλθε δριμύτερος τον επόμενο κιόλας χρόνο, κερδίζοντας Όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου με την ταινία «Από εδώ ως την αιωνιότητα» και ξαναρχίζοντας το τραγούδι με φωνή ωριμότερη, πιο μεστή και πιο έμπειρη από πριν. Τα επόμενα χρόνια έγινε πάμπλουτος από το τραγούδι, ένας σούπερ σταρ της μουσικής βιομηχανίας. Έκανε περίπου 1400 ηχογραφήσεις, χιλιάδες ζωντανές εμφανίσεις και κάμποσες κινηματογραφικές ταινίες, ζώντας σε ξέφρενους ρυθμούς, με ατελείωτα ξενύχτια, άφθονα ποτά και πολλές γυναίκες, 4 εκ των οποίων παντρεύτηκε (Νάνσι Μπαρμπέτο, Άβα Γκάρντνερ, Μία Φάροου, Μπάρμπαρα Μαρξ). Υπήρξε οπαδός του Κέννεντι και του Ρήγκαν ενώ κατηγορήθηκε πως είχε σχέσεις με την μαφία και χωρίς ποτέ να αποδειχτεί κάποια παρανομία του, τού αφαιρέθηκε η άδεια από το καζίνο του στο Λας Βέγκας. Η πόλη ωστόσο αναγνώρισε την συνεισφορά του και το 2001 έδωσε το όνομα του σε κεντρική της Λεωφόρο. Η «φωνή» όπως αποκαλούνταν, σίγησε για πάντα, ύστερα από αρκετά προβλήματα υγείας τα τελευταία του χρόνια, στις 14 Μαΐου του 1998, στο Λος Άντζελες. |