Ο Γεώργιος Σουρής ήταν Έλληνας σατιρικός ποιητής, δημοσιογράφος και εκδότης, πολύ δημοφιλής στην εποχή του χάρη στην εβδομαδιαία εφημερίδα "Ο Ρωμηός" που εξέδιδε. Είχε χαρακτηριστεί ως σύγχρονος Αριστοφάνης. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 2 Φεβρουαρίου 1853, ο πατέρας του ήταν έμπορος με καταγωγή από τα Κύθηρα και τον προόριζε για κληρικό, ωστόσο όταν χρεοκόπησε αναγκάστηκε να τον στείλει για υπάλληλο στο κατάστημα ενός σιτέμπορου συγγενή τους στην Ρωσία. Ο Γιώργος ήταν πάντα αφηρημένος γιατί δεν του άρεσε το εμπόριο και γέμιζε τα τεφτέρια με στίχους, ως συνέπεια έκανε συνέχεια λάθη και σύντομα προκάλεσε την απόλυση του. Επέστρεψε στην Αθήνα και γράφτηκε στη Φιλοσοφική σχολή, αλλά ποτέ δεν κατόρθωσε να πάρει πτυχίο καθώς τον απέρριψε ένας καθηγητής στο μάθημα της μετρικής. Πήρε την εκδίκηση του διαπομπεύοντας τον καθηγητή σε όλο το πανελλήνιο με σκωπτικούς στίχους. Για να βγάζει τον επιούσιο δούλεψε ως γραφέας σε συμβολαιογραφείο, έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και ξεκίνησε να δημοσιογραφεί και να γράφει ποιήματα σε έντυπα της εποχής. Το 1881 παντρεύτηκε την Μαρή Κωνσταντινίδου εκ Χίου, με την οποία απέκτησε τέσσερις κόρες κι ένα γιο. Η γυναίκα του συνήθιζε να λέει πως είχε έξι παιδιά καθώς και ο Σουρής ήταν ανέμελος κι αφηρημένος και χρειαζόταν πάντα του φροντίδα σαν παιδί. Στο σπίτι τους θα δημιουργήσουν τα επόμενα χρόνια ένα φιλολογικό σαλόνι όπου θα μαζεύονται όλοι οι ποιητές και συγγραφείς της εποχής. Το 1883 εξέδωσε την εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα «Ρωμηός» μέσω της οποίας σατίριζε κάθε Σάββατο τα γεγονότα της εβδομάδας και έγινε πασίγνωστος και πολύ αγαπητός σε όλη την Ελλάδα. Είχε δημιουργήσει για την εφημερίδα του δύο λαϊκούς χαρακτήρες, τον Φασουλή και τον Περικλέτο, οι οποίοι εκπροσωπούσαν την κοινή γνώμη και δεν άφηναν τίποτε ασχολίαστο και ασατίριστο. Η σάτιρα του Σουρή επικεντρωνόταν σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα, μέχρι και τον ίδιο του τον εαυτό είχε σατιρίσει:
Mπόι δυο πήχες, κόψη κακή, γένια με τρίχες εδώ κι εκεί. Kούτελο θείο, λίγο πλατύ, τρανό σημείο του ποιητή. Δυο μάτια μαύρα χωρίς κακία γεμάτα λαύρα μα και βλακεία. Mακρύ ρουθούνι πολύ σχιστό, κι ένα πηγούνι σαν το Xριστό. Πηγάδι στόμα, μαλλιά χυτά γεμίζεις στρώμα μόνο μ' αυτά. Mούρη αγρία και ζαρωμένη, χλωμή και κρύα σαν πεθαμένη. Kανένα χρώμα δεν της ταιριάζει και τώρ' ακόμα βαφές αλλάζει. Δόντια φαφούτη όλο σχισμάδες, ύφος τσιφούτη για μαστραπάδες.Εκτός από την εφημερίδα του που κυκλοφόρησε μέχρι το 1918 για κοντά 37 χρόνια, σε 1.444 συνολικά τεύχη, ο Σουρής έγραψε ποιήματα, κωμωδίες και διασκεύασε έργα όπως τις Νεφέλες του Αριστοφάνη, που παίχτηκαν με μεγάλη επιτυχία στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών το 1900. Πέθανε στις 26 Αυγούστου 1919 και το πένθος για τον χαμό του ήταν πανελλήνιο. Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη και με τιμές στρατηγού.