O Τζον Ερνστ Στάινμπεκ (John Ernst Steinbeck) ήταν Αμερικανός συγγραφέας ο οποίος περιέγραψε με εξαιρετικό τρόπο, εκτός των άλλων, τον σκληρό αγώνα των μεταναστών και των εργατών κατά τα χρόνια της ύφεσης στην Αμερική. Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 1902, στο Σαλίνας της Καλιφόρνια, μια μικρή αγροτική πόλη. Ο πατέρας του ήταν Γερμανικής καταγωγής ταμίας σε μια επιχείρηση, η μητέρα του είχε Ιρλανδικές ρίζες και δασκάλα με πάθος για το διάβασμα. Τα καλοκαίρια ο Τζον δούλευε στα κοντινά αγροκτήματα και άντλησε πολλές εμπειρίες από την ζωή των μεταναστών και των αγροτών. Το 1919 τελείωσε το σχολείο και γράφτηκε στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ από το οποίο ποτέ δεν πήρε πτυχίο καθώς το όνειρο του ήταν να γίνει συγγραφέας. Πήγε στην Νέα Υόρκη γι αυτό το σκοπό, έγραφε και έκανε διάφορες δουλειές του ποδαριού για να επιβιώνει, τελικά απέτυχε να δημοσιευτεί κάποιο από τα μυθιστορήματα του και επέστρεψε στην Καλιφόρνια. Το 1929 δημοσιεύτηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Το 1930 παντρεύτηκε την πρώτη του γυναίκα και ο πατέρας του τού παραχώρησε ένα σπίτι και κάποια χρήματα για να μπορεί να γράφει απερίσπαστος.
Ύστερα από κάμποσα βιβλία χωρίς ιδιαίτερη αξία, κατέφερε το 1935 την πρώτη του επιτυχία με το μυθιστόρημα η Πεδιάδα της Τορτίλα. Τα επόμενα χρόνια έγραψε τα σπουδαιότερα έργα του: το 1937 το «Άνθρωποι και ποντίκια» και το 1939 το μυθιστόρημα: «Τα σταφύλια της οργής». Έγινε γνωστός και απέκτησε χρήματα με τα οποία αγόρασε ένα αγρόκτημα, το 1940 βραβεύτηκε με το βραβείο Πούλιτζερ. Το 1943 εργάστηκε ως πολεμικός ανταποκριτής στην Ευρώπη και πήρε διαζύγιο για να παντρευτεί την δεύτερη γυναίκα του με την οποία έκανε δύο παιδιά. πήραν διαζύγιο το 1950 και τον ίδιο χρόνο παντρεύτηκε την Τρίτη με την οποία έζησε μέχρι τον θάνατό του. Το 1952 έγραψε το Ανατολικά της Εδέμ το οποίο ο ίδιος θεωρούσε το καλύτερο του έργο. Κατά την μεταφορά του στην μεγάλη οθόνη συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Ηλία Καζάν, ενώ και πολλά άλλα έργα του διασκευάστηκαν για το θέατρο ή τον κινηματογράφο. Έγραψε περισσότερα απο 25 βιβλία και έκανε πολλά ταξίδια σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων στην Ελλάδα το 1937. Το 1962 πήρε το βραβείο Νόμπελ και μετά από 6 χρόνια, το 1968, πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια, όπως ανακαλύφτηκε κατά την νεκροψία, οι στεφανιαίες αρτηρίες του ήταν εντελώς φραγμένες.