ΑΡΧΙΚΗ

ΤΕΝΕΣΙ ΟΥΙΛΙΑΜΣ 1911 έως 1983 (72)

Ο Τενεσί Ουίλιαμς (πραγματικό όνομα Τόμας Λανιέ Ουίλιαμς) Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, από τους σημαντικότερους της εποχής του. Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου 1911 στο Κολόμπους του Μισισιπί δεύτερο από τα τρία παιδιά μιας οικογένειας με πολλά προβλήματα. Οι γονείς του ήταν αποξενωμένοι και είχαν διαρκώς συγκρούσεις καθώς ο πατέρας του, ένας πλασιέ παπουτσιών έπινε, είχε εξωσυζυγικές σχέσεις και σταδιακά γινόταν βάναυσος, ενώ η μητέρα του, κόρη υπουργού από αριστοκρατική οικογένεια, ήταν εκλεπτυσμένη, πουριτανή. Ο πατέρας έδειχνε καθαρά την προτίμησή του στον μεγάλο γιό ενώ θεωρούσε τον Τενεσί θηλυπρεπή, η μητέρα τους ήταν χαμένη στα νευρωτικά της αδιέξοδα, η αδερφή του, με την οποία είχε την στενότερη σχέση, ανέπτυξε σχιζοφρένεια και οι γονείς της συναίνεσαν στον να της γίνει λοβοτομή. Ο Τενεσί ποτέ δεν τους συγχώρησε γι αυτό. Σε ηλικία 5 χρονών καθηλώθηκε στο κρεβάτι για 2 χρόνια λόγω παράλυσης των κάτω άκρων και η μητέρα του τον έσπρωξε να φτιάχνει ιστορίες για να περνάει τον χρόνο του. Μεγαλώνοντας ο πατέρας του τον πίεσε να δουλέψει σε ένα υποδηματοποιείο, ωστόσο εκείνος είχε ήδη αποφασίσει ότι θα ασχοληθεί με την λογοτεχνία. Στα 16 του κέρδισε το πρώτο βραβείο για ένα δοκίμιο του ενώ το 1929, μετά που είδε μια παράσταση με τους «Βρυκόλακες» του Ίψεν, ξεκίνησε να γράφει αποκλειστικά θεατρικά έργα.

Το ίδιο έτος σπούδαζε δημοσιογραφία στο Σαιν Λούις και οι συμφοιτητές του τού κόλλησαν το ψευδώνυμο Τενεσί, λόγω της προφοράς του, το οποίο και υιοθέτησε. Το 1938 πήρε τελικά πτυχίο από το πανεπιστήμιο της Αιόβας και μετακόμισε στη Λουιζιάνα συνεχίζοντας να γράφει θεατρικά έργα. Κέρδισε αναγνώριση και βραβεία με διάφορα έργα ώσπου το 1944 κάνει μεγάλη επιτυχία με το «Ο Γυάλινος κόσμος» το οποίο είναι εμπνευσμένο από την οικογένεια του. Το 1947 ήρθε ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία με το έργο «Λεωφορείον ο πόθος». Τον ίδιο χρόνο έκανε σχέση και ξεκίνησε να ζει με έναν Ιταλό μέχρι το θάνατο εκείνου το 1963. Φαίνεται πως αυτή η σχέση τον εξισορροπούσε και τον προστάτευε από την έφεση του προς το αλκοόλ τα ναρκωτικά και την κατάθλιψη. Μέχρι το 1960 γνώρισε μεγάλες επιτυχίες με έργα όπως το «Τριαντάφυλλο στο στήθος», «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι», «Γλυκό πουλί της νιότης», «Περίοδος προσαρμογής», «Η Νύχτα της Ιγκουάνα». Μετά ακολουθεί ο κατήφορος. Το 1969 κλείνεται σε ψυχιατρείο για μερικούς μήνες λόγω της κατάθλιψής του ενώ είναι πλήρως εθισμένος σε ναρκωτικά και αλκοόλ. Βγαίνοντας κάνει μια προσπάθεια να ξαναγράψει όμως δεν καταφέρνει ούτε να πλησιάσει την επιτυχία των προηγούμενων έργων του, οι αποτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη, τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική του ζωή. Στις 25 Φεβρουαρίου 1983, βρέθηκε νεκρός σε ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου Ελυζέ στη Νέα Υόρκη, έχοντας σφηνωμένο στο λαιμό του ένα φελλό.

ΛΕΟΦΩΡΕΙΟ Ο ΠΟΘΟΣ