ΑΡΧΙΚΗ

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ -460 έως -398 (62)

Ο Θουκυδίδης (περίπου 460-περίπου398 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας, στρατηγός των Αθηναίων και ιστορικός, γνωστός για τη συγγραφή της Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου ανάμεσα στην Αθήνα και στην Σπάρτη (431-404 π.Χ).Ο Θουκυδίδης αναγνωρίζεται ως ένας από τους πρώτους αληθινούς ιστορικούς καθώς αναζητούσε τα βαθύτερα αίτια των γεγονότων προσεγγίζοντας τα με επιστημονικό τρόπο σε αντίθεση με τον προγενέστερο του Ηρόδοτο, ο οποίος μπορεί να έχει τον τίτλο του πατέρα της ιστορίας, ωστόσο στην ιστορία του περιλαμβάνει φήμες, αναφορές στην μυθολογία, αναμιγνύει Θεούς και θρύλους. Οι πληροφορίες που σώζονται για τη ζωή και τη δράση του Θουκυδίδη είναι λιγοστές και προέρχονται είτε από αναφορές του ίδιου είτε από τους Βίους του Αμμιανού Μαρκελλίνου και από το λήμμα στο λεξικό της Σούδας. Ο πατέρας του ονομαζόταν Όλορος και ήταν ιδιοκτήτης χρυσωρυχείων στην παράκτια περιοχή της Θράκης απέναντι από τη Θάσο. Γεννημένος στον σημερινό Άλιμο, ο Θουκυδίδης ήταν συγγενής με τον Αθηναίο πολιτικό και στρατηγό Μιλτιάδη. Παρά την ολιγαρχική και συντηρητική καταγωγή του, φαίνεται πως διακατεχόταν από δημοκρατικές ιδέες, θαύμαζε τον Περικλή και επιδοκίμαζε την εξουσία που είχε στο λαό.

Ήταν περίπου 25-30 ετών στην αρχή του Πελοποννησιακού Πολέμου (431 π.Χ.). ενώ το 429 αρρώστησε κατά τον λοιμό που έπληξε την Αθήνα εξοντώνοντας το ένα τέταρτο του πληθυσμού της, μεταξύ αυτών τον Περικλή και τους 2 γιούς του. Το 424 π.Χ. εκλέχθηκε στρατηγός και ανέλαβε τη διοίκηση επτά πλοίων που αγκυροβολούσαν στη Θάσο, πιθανότατα λόγω των διασυνδέσεών του στην περιοχή. Κατά το χειμώνα του 424/3 π.Χ. ο Σπαρτιάτης στρατηγός Βρασίδας επιτέθηκε στην Αμφίπολη, μια παραλιακή πόλη της Μακεδονίας στα δυτικά της Θάσου, στρατηγικής σημασίας για την Αθηναϊκή Συμμαχία, λόγω της ξυλείας της περιοχής και επειδή βρισκόταν κοντά στα χρυσωρυχεία του Παγγαίου. Ο Αθηναίος διοικητής της Αμφίπολης ζήτησε βοήθεια από το Θουκυδίδη όμως μέχρι εκείνος να φτάσει ο Βρασίδας πρόσφερε ευνοικούς όρους στους κατοίκους της Αμφίπολης και κατάφερε να τους πάρει με το μέρος του, έτσι η πόλη πέρασε υπό σπαρτιατικό έλεγχο. Η απώλεια της Αμφίπολης προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στην Αθήνα, κατηγορήθηκε ο Θουκυδίδης για ολιγωρία και αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί στα κτήματα του. Έμεινε εκεί μέχρι το τέλος της ζωή του συγγράφοντας την Ιστορία του πελοποννησιακού πολέμου, κάνοντας ταξίδια σε περιοχές του πολέμου και μιλώντας με πρωταγωνιστές των μαχών για να είναι όσο το δυνατόν πιο πιστός στην αφήγηση του. Κατάφερε έτσι να αφήσει στους μεταγενέστερους μια πιστή και γλαφυρή εικόνα της Ελλάδας του καιρού του. Η ιστορία σταματάει με μια μισοτελειωμένη πρόταση στο μέσον του 20ου χρόνου του πολέμου πράγμα που υποδηλώνει πως πέθανε ξαφνικά, μάλλον από κάποια ασθένεια. Από την ιδιωτική του ζωή ξέρουμε πως είχε ένα γιό και μια κόρη