Όταν ξέσπασε ο Α παγκόσμιος πόλεμος κατατάχθηκε εθελοντικά στον Αυστρο-ουγγρικό στρατό, αρχικά τον στείλανε στα μετόπισθεν λόγω της θέσης του στην κοινωνία όμως εκείνος ζήτησε να πάει στην πρώτη γραμμή. «Ίσως η εγγύτητα του θανάτου να ρίξει φως στην ζωή μου» έγραψε στο ημερολόγιο του. Μετατέθηκε στο ρωσικό μέτωπο όπου ζήτησε και πήρε μια από τις πιο επικίνδυνες θέσεις, αυτή του παρατηρητή. Το 1918 τιμήθηκε για την ανδρεία του και λίγο αργότερα πιάστηκε αιχμάλωτος από τον ιταλικό στρατό και στάλθηκε σε στρατόπεδο στο Κόμο. Το 1919 έστειλε μία επιστολή στον Ράσελ, με την οποία τον πληροφορούσε ότι βρισκόταν ως αυστριακός αξιωματικός σε ιταλική αιχμαλωσία. Μαζί με το γράμμα του έστειλε και ένα χειρόγραφό ζητώντας του να το σχολιάσει. Επρόκειτο για το περίφημο «Tractatus logico-philosophicus», το οποίο δημοσιεύτηκε με τη βοήθεια του Ράσελ το 1921 και ήταν το μοναδικό έργο του που δημοσιεύτηκε όσο ήταν ζωντανός. Ο Βιτγκενστάιν αφέθηκε ελεύθερος στις 21 Αυγούστου του 1919 και γύρισε στην Αυστρία, όπου ξεκίνησε να εργάζεται ως δάσκαλος σε ένα επαρχιακό σχολείο. Το 1926 εγκατέλειψε οριστικά την διδασκαλία όταν χτύπησε έναν μαθητή προκαλώντας την λιποθυμία του. Εργάστηκε για λίγο ως κηπουρός σε ένα μοναστήρι και μετά επέστρεψε στην Βιέννη. Το 1929 αποφάσισε να επιστρέψει στο Κάιμπριτζ, κατέθεσε το βιβλίο του «Tractatus” σαν διδακτορική διατριβή και αναγορεύτηκε σε διδάκτωρ. Τα επόμενα χρόνια έδωσε σειρά διαλέξεων στο Καίμπριτζ, μαθητές του κατέγραψαν τις αντισυμβατικές ομιλίες του και αργότερα εκδόθηκαν σε ένα βιβλίο με τον τίτλο «Μπλε βιβλίο». Το 1939, την περίοδο που ο Χίτλερ επιζητούσε την ενσωμάτωση της Αυστρίας στη ναζιστική Γερμανία, ο Βιτγκενστάιν αναζήτησε και τελικά κέρδισε μια θέση διδάσκοντος στο πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, πράγμα που τον βοήθησε να αποκτήσει και βρετανικό διαβατήριο. Κατά την διάρκεια του β’ παγκόσμιου πολέμου, επεδίωξε να έχει εξωακαδημαικές ασχολίες, εργάστηκε εθελοντικά ως τραυματιοφορέας και ως βοηθός εργαστηρίου σε νοσοκομεία του Λονδίνου. Το 1947 σταμάτησε οριστικά την πανεπιστημιακή καριέρα και απομονώθηκε στην Ιρλανδία για να αφοσιωθεί στο γράψιμο και να τελειώσει το βιβλίο «Φιλοσοφικές έρευνες», το οποίο δημοσιεύτηκε τελικά 2 χρόνια μετά τον θάνατο του. Πέθανε στο Καίμπριτζ από καρκίνο στις 27 Απριλίου του 1951. «Πες τους πως έζησα μιαν υπέροχη ζωή» ήταν τα τελευταία του λόγια, λίγο πριν χάσει τις αισθήσεις του για πάντα.
Από το έργο του Βιτγκενστάιν