ΑΡΧΙΚΗ

Σαραμάγκου 1922 έως 2010 (88)

Νομίζω πως είμαστε τυφλοί. Τυφλοί που μπορούμε να δούμε αλλά δεν βλέπουμε

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ



Περί Τυφλότητας


Περί Φωτίσεως


Το τετράδιο


O Ζοζέ Σαραμάγκου (José de Sousa Saramago) (1922 -2010), ήταν Πορτογάλος συγγραφέας, ποιητής, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας, τιμημένος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στις 16 Νοέμβρη 1922 σε ένα μικρό χωριό 100 περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Λισαβόνας. Το 1924, μετακόμισαν στη Λισαβόνα, όπου ο πατέρας του έγινε αστυνομικός. Μερικούς μήνες μετά τη μετακόμιση πέθανε ο μεγαλύτερος -κατά δύο χρόνια- αδελφός του. Στα 12 του εγκατέλειψε το σχολείο και για περίπου μία διετία εργάστηκε ως κλειδαράς. Παρακολούθησε κατόπιν μια τεχνική σχολή και εργάστηκε για άλλα δυο χρόνια ως μηχανικός αυτοκινήτων. Διάβαζε πολύ από μικρός, έμαθε μόνος του ξένες γλώσσες και κατάφερε να βρει θέση σε μια εφημερίδα. Ξεκίνησε να δημοσιογραφεί και να γράφει μυθιστορήματα.

Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1947 με το μυθιστόρημά ««Γη της Αμαρτίας» , που ωστόσο δεν γνώρισε επιτυχία. Το δεύτερο μυθιστόρημά του ήταν το «Εγχειρίδιο ζωγραφικής και καλλιγραφίας» (1977). Έγινε γνωστός με το «Χρονικό του μοναστηριού» το 1982. Σε μεγάλη ηλικία έγραψε τα σημαντικότερα μυθιστορήματά του, την «Ιστορία της πολιορκίας της Λισαβόνας», την «Πέτρινη σχεδία», το «Περί τυφλότητας», το «Κατά Ιησούν Ευαγγέλιον» και το «Η χρονιά που πέθανε ο Ρικάρντο Ρέις».

Ο Σαραμάγκου είχε παντρευτεί το 1944 έκανε μία κόρη το 1947, εντάχθηκε στο Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα το 1969 και τον Απρίλη του 1974 συμμετείχε στην «Επανάσταση των Γαριφάλων», που οδήγησε στην πτώση της χούντας. Το 1988 έκανε έναν δεύτερο γάμο και τα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε αυτοεξόριστος στη Λανθαρότε των Κανάριων νήσων, καθώς στην χώρα του –ο δηλωμένα άθεος Σαμαράγκου- είχε προβλήματα με την καθολική εκκλησία, εξαιτίας και του μυθιστορήματος του «Κατά Ιησούν Ευαγγέλιον» Πέθανε το 2010 σε ηλικία 87 ετών.