Πιάνεις τότε την πέννα και νομίζεις πως γίνεσαι ένα με την ωραιότητα και την αθανασία.
Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωή την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω πώς κερδίζει πάντα αυτή ενώ χάνουμε εμείς.
Δύσκολος ο αέρας π’ αναπνέω. Σαν να θέλω ν’ αναπνεύσω τη σιωπή. Αλλά ποια σιωπή; Άλλη σιωπή κραυγάζει ο θυμωμένος άλλη ο παγιδευμένος άλλη η προδομένη γυναίκα»,
το υποσυνείδητο είναι ένα μείγμα πόθου, ανάμνησης, αμαρτίας, ένας ανεξάντλητος κατάλογος που όμως επηρεάζει τις πράξεις και τα λάθη μας
η ζωή μου ήταν αιχμάλωτη της επιβίωσης. Τώρα ξέρω πως η εξάρτηση είναι η πιο ανίατη αναπηρία
Χωρίζω, αφού είναι ένα ψέμα πια στη ζωή μου
η ύπαρξη του μέλλοντος.
Από το μέλλον χωρίζω
Περισσότερα
Αρχική Σελίδα
|