Η ζωή διαμορφώνεται από μια μοναδική στιγμή, τη στιγμή κατά την οποία ο άνθρωπος συνειδητοποιεί, μια για πάντα, ποιος είναι.
Η τυφλότητα μ' έμαθε να σκέφτομαι περισσότερο, να αισθάνομαι περισσότερο, να θυμάμαι περισσότερο, να διαβάζω και να γράφω πιο πολύ.
Αϋπνία είναι να φοβάσαι και να μετράς περασμένα μεσάνυχτα τα σκληρά και μοιραία χτυπήματα της καμπάνας.
Μακροζωία είναι ο τρόμος να είσαι μέσα σ' ένα ανθρώπινο σώμα που οι δυνάμεις του το εγκαταλείπουν.
Έχασα τόσα πράγματα που δε θα μπορούσα να τα καταγράψω και αυτές οι απώλειες είναι, τώρα πια, ό,τι μου ανήκει.
Ο χρόνος είναι η τίγρη που με καταβροχθίζει, όμως εγώ είμαι η τίγρη.
Με κάποια θλίψη, ανακαλύπτω ότι πέρασα όλη μου τη ζωή σκεπτόμενος τη μια ή την άλλη γυναίκα. Πίστευα ότι έβλεπα χώρες, πόλεις, υπήρχε όμως πάντα κάποια γυναίκα που λειτουργούσε σαν οθόνη ανάμεσα στα αντικείμενα και σ' εμένα.
Πρέπει να υποκριθώ ότι υπάρχουν κι άλλοι. Ψέματα.
Μονάχα εσύ υπάρχεις.
Η δυστυχία μου, εσύ
κι η ευτυχία μου, απλή μαζί και ανεξάντλητη.
Και μαθαίνεις να φτιάχνεις
όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,
γιατί το έδαφος του Αύριο
είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια
…και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο
να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.
Τι άλλο είναι το γράψιμο, από ένα κατευθυνόμενο όνειρο.
Στη Βίβλο υπάρχουν εικόνες, μύθοι και μια θρησκεία, δεν υπάρχει σκέψη, στοχασμός. Οι Έλληνες άρχισαν πρώτοι να στοχάζονται, είναι οι πρώτοι πού δημιούργησαν ένα εξελιγμένο αστικό πολιτισμό.
Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης.
Να είμαι μαζί σου και να μην είμαι μαζί σου είναι ο μόνος τρόπος που έχω για να μετρώ το χρόνο.
Περισσότερα
Αρχική Σελίδα
|