ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Ντοστογιέφσκι 1821 έως 1881 (60)

Ο άνθρωπος είναι δυστυχισμένος γιατί δεν ξέρει ότι είναι ευτυχισμένος.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ


Ο ΗΛΙΘΙΟΣ


ΑΔΕΡΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΩΦ




Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι ήταν κορυφαίος Ρώσος συγγραφέας, από τους σημαντικότερους ψυχογράφους, του οποίου το έργο αποτελεί ορόσημο στην παγκόσμια λογοτεχνία. Γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1821 στην Μόσχα, ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός χειρουργός, η μητέρα του με την οποία ήταν ιδιαίτερα δεμένος πέθανε όταν εκείνος ήταν 16. Τότε στάλθηκε με τον αδερφό τους εσώκλειστοι σε οικοτροφείο, ο πατέρας τους που έπινε πολύ και ήταν γενικά βίαιος, χειροτέρεψε την συμπεριφορά του και τα άγρια ξεσπάσματα κατά των δουλοπάροικων του, κάποια μέρα βρέθηκε δολοφονημένος. Ο Φιοντόρ αποφοίτησε το 1843 από την Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικών της Αγίας Πετρούπολης και διορίσθηκε σε θέση γραφείου με ένα πολύ μικρό μισθό.

Το 1844 παραιτήθηκε αποφασισμένος να ζήσει από το γράψιμο. Έκανε τη μετάφραση ενός έργου του Μπαλζάκ και παρουσίασε το 1846 το βιβλίο του «Φτωχόκοσμος» λαμβάνοντας πολύ καλές κριτικές. Την ίδια εποχή έγινε μέλος μια ομάδας σοσιαλιστών. Το 1849 συνελήφθη, κατά πολλούς βιογράφους άδικα, και φυλακίστηκε με την κατηγορία της συνομωσίας κατά του τσάρου. Καταδικάστηκε σε θάνατο και οδηγήθηκε με άλλους στο απόσπασμα, λίγο πριν πυροβοληθούν τους ανακοινώθηκε η απόφαση του Τσάρου να μετατρέψει την ποινή τους σε φυλάκιση. Πέρασε 4 χρόνια καταναγκαστικά έργα γεμάτα βασανιστήρια κι εξευτελισμούς στην παγωμένη Σιβηρία κι όταν απελευθερώθηκε τον υποχρέωσαν να εκτίσει στρατιωτική θητεία στα πιο απομακρυσμένα μέρη της Ρωσίας, στα σύνορα με την Κίνα. Εκεί ερωτεύτηκε μια παντρεμένη γυναίκα την οποία παντρεύτηκε μετά που πέθανε ο άνδρας της.

Το 1859 επιστρέφει στην Αγία Πετρούπολη και προχωρά μαζί με τον αδερφό του στην έκδοση δυο περιοδικών, χωρίς επιτυχία όμως. Το 1862 έγραψε το «Σπίτι των Νεκρών» με τις εμπειρίες του από τα κάτεργα. Το 1864 πεθαίνει η σύζυγος του από φυματίωση και λίγο αργότερα και ο αδερφός του. Εκείνος αφήνεται στην θλίψη και παίζει ανεξέλεγκτα τυχερά παιχνίδια συσσωρεύοντας ασταμάτητα χρέη. Το 1866 δημοσιεύτηκε το αριστουργηματικό «Έγκλημα και Τιμωρία» το οποίο φαίνεται πως ολοκλήρωσε με μεγάλη βιασύνη επειδή χρειαζόταν εσπευσμένα χρήματα λόγω χρεών. Το 1867 παντρεύτηκε την 20χρονη στενογράφο στη οποία υπαγόρευε το έργο του «ο Παίχτης», μαζί της έφυγε στην Ευρώπη για να ξεφύγει από τους δανειστές του καθώς τα χρέη αυξανόταν διαρκώς παρά την επιτυχία των βιβλίων του. Έζησαν σε Γερμανία, Ελβετία, Ιταλία ενώ η φήμη του πίσω στην Ρωσία διαρκώς και μεγάλωνε. Μεγάλη επιτυχία σημείωσαν «οι Δαιμονισμένοι» ενώ το 1880 δημοσίευσε το καλύτερο –κατά πολλούς- μυθιστόρημα του, το «Αδερφοί Καραμαζώφ». Ωστόσο τα τελευταία χρόνια πάθαινε συχνά επιληπτικές κρίσεις και η υγεία του που είχε επιβαρυνθεί από τις κακουχίες και το κρύο στην Σιβηρία ολοένα και χειροτέρευε, ώσπου πέθανε στις 28 Ιανουαρίου 1881.