ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Σεσίλια Μεϊρέλες 1901 έως 1964 (63)

Τραγουδάω επειδή υπάρχει η στιγμή


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Εισαγωγή




Η Σεσίλια Μεϊρέλες (1901-1964), -Benevides Cecília Meireles de Carvalho το πλήρες όνομά της- ήταν σημαντική Βραζιλιάνα ποιήτρια, πεζογράφος και εκπαιδευτικός. Γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1901, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ο πατέρας της πέθανε μετά από 2 μήνες ενώ τριών χρονών έχασε και τη μητέρα της. Την μεγάλωσε η μητρική γιαγιά που ήταν Πορτογαλίδα. Το 1917 αποφοίτησε από το Σχολείο του Ρίο και ξεκίνησε να διδάσκει στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ενώ εργάστηκε και για την ανανέωση της εκπαίδευσης, μεταξύ άλλων οργάνωσε την πρώτη παιδική βιβλιοθήκη στην πόλη της. Στον ελεύθερο χρόνο της, σπούδασε τραγούδι, βιολί, γλώσσες και λαογραφία ενώ έγραφε, κυρίως ποιήματα, αλλά και πεζογραφία και άρθρα.

Το 1922 παντρεύτηκε τον Πορτογάλο ζωγράφο, Fernando Dias, ο οποίος υπέφερε από βαθιά κατάθλιψη και αυτοκτόνησε το 1936. Έμεινε μόνη με 3 κόρες και αναγκάστηκε να εργαστεί ακόμη πιο σκληρά, ως δασκάλα και ως δημοσιογράφος για να τις μεγαλώσει. Το 1939 κέρδισε το βραβείο ποίησης για την συλλογή «Viagens», ένα από τα σημαντικότερα έργα της. Παντρεύτηκε ξανά το 1940, την ίδια χρονιά, έγινε καθηγήτρια και ξεκίνησε να διδάσκει σε διάφορα πανεπιστήμια κυρίως της Βραζιλίας, ωστόσο εργάστηκε και στο πανεπιστήμιο του Τέξας ως επισκέπτρια καθηγήτρια της βραζιλιάνικης λογοτεχνίας. Έχοντας αποκτήσει φήμη με την ποίηση της, ξεκίνησε να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, και να συμμετάσχει σε συνέδρια και συμπόσια, μιλώντας για Λογοτεχνία, Παιδεία και Λαογραφία. Το 1953, στη Γκόα της Ινδίας συμμετείχε σε συμπόσιο για το έργο του Γκάντι, κατά τα τελευταία της χρόνια επηρεάστηκε από την Ινδική κουλτούρα και φιλοσοφία, ξεκίνησε μάλιστα να μαθαίνει ινδικά και σανσκριτικά.

Η Μεϊρέλες άφησε μια μεγάλη συλλογή ποίησης, πεζογραφίας και πολλά βιβλία γραμμένα για παιδιά, ενώ επίσης μετέφρασε θεατρικά έργα των Λόρκα, Ταγκόρ, Ρίλκε και άλλων. Πέθανε από καρκίνο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στις 9 Νοεμβρίου 1964.