O Κομφούκιος (552 π.Χ. - 479 π.Χ.) υπήρξε διάσημος κινέζος διανοητής και κοινωνικός φιλόσοφος, οι διδασκαλίες και η φιλοσοφία του όπως διατηρήθηκαν με τo έργο του «Ανάλεκτα», επηρέασαν βαθιά τη ζωή και τη σκέψη της Ανατολικής Ασίας, η επιρροή του συγκρίνεται με εκείνη του Σωκράτη στη Δύση. Οι πηγές για τη ζωή του Κομφούκιου είναι μεταγενέστερες και σε αρκετές περιπτώσεις συγχέεται η φαντασία με την πραγματικότητα. Φαίνεται πως γεννήθηκε το 551 π.Χ. στη μικρή πόλη Λου της χερσονήσου Σαντόνγκ στη βορειοανατολική Κίνα. Εκείνη την εποχή, η Κίνα ήταν χωρισμένη σε μικρά κρατίδια που σπαρασσόταν από εμφύλιες συρράξεις. Η βασιλεία των Ζου που κράτησε για 500 χρόνια τις επαρχίες ενωμένες, είχε καταρρεύσει μετά από βαρβαρικές εισβολές το 771 π.Χ. και ένα κλίμα διάχυτης παρακμής απλωνόταν στην χώρα.
Σε μικρή ηλικία, περίπου 3 ετών, ο Κομφούκιος έχασε τον πατέρα του και ορφανός αντιμετώπισε το φάσμα της πείνας. Δεν είναι γνωστό πού έλαβε την εκπαίδευσή του, ο θρύλος θέλει να έχει διδαχθεί την κινεζική λαϊκή θρησκεία και μουσική. Στα δεκαεννέα του χρόνια ήταν ήδη παντρεμένος αποκτώντας από αυτό το γάμο ένα γιο και δύο κόρες. Αμέσως μετά το γάμο του εργάστηκε για την οικογένεια Κι, πρώτα ως επιμελητής των αποθηκών, και έπειτα ως επιθεωρητής των κήπων και των βοσκών. Στα 22 του ξεκίνησε να διδάσκει παιδιά αριστοκρατικών οικογενειών ως οικοδιδάσκαλος. Στα 517 π.Χ. επισκέφθηκε την πρωτεύουσα του βασιλείου και μελέτησε τους θησαυρούς της βασιλικής βιβλιοθήκης, καθώς και μουσική, που είχε καλλιεργηθεί σε υψηλό επίπεδο στην Αυλή. Πιθανών να συνάντησε τότε τον Λάο Τσε, πατέρα του Ταοϊσμού.
Στην ηλικία των πενήντα αναγνωρίστηκε η αξία του και διορίστηκε το 501 π.χ. σε θέση αντίστοιχη του σημερινού υπουργού , γεγονός που του έφερε πολλούς εχθρούς καθώς δεν μπορούσε η αριστοκρατία να ανεχτεί την άνοδο του ούτε τις μεταρρυθμίσεις που επέφερε. Κάποια στιγμή αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη θέση του και να αυτοεξοριστεί. Για τα επόμενα χρόνια ταξίδεψε στα γειτονικά βασίλεια μεταφέροντας το οικουμενικό του μήνυμα. Σε ηλικία 68 ετών επέστρεψε στην γενέτειρα του μαζί με τους 70 περίπου μαθητές που τον ακολουθούσαν στα ταξίδια του. Πέθανε στις 21 Νοεμβρίου του 479 π.χ έναν χρόνο μετά τον γιό του που σκοτώθηκε σε μάχη.
Η φιλοσοφική παράδοση του Κομφούκιου διατηρήθηκε χάρη στους μαθητές του, που διέδωσαν το μήνυμά του σε κάθε άκρη της αχανούς Κίνας. Μέχρι τον 2ο αιώνα π.Χ. η διδασκαλία του θα γινόταν η βάση για την εκπαίδευση και την πολιτική δομή. Ο Κομφούκιος έζησε με εγκράτεια και αυτοπειθαρχία, ήθελε να ενισχύσει τις κοινωνικές αξίες της παράδοσης και της συμπόνιας, πάσχιζε να βρει τον ιδανικός τρόπος ενάρετης ζωής, καταλήγοντας τελικά στον αποκαλούμενο «Χρυσό Κανόνα»: «Μην κάνεις στους άλλους ότι δεν θες να κάνουν οι άλλοι σε σένα».